100 / 100

Çocuklarda hidrosel, halk arasında “su fıtığı” olarak bilinen ve genellikle testislerin etrafında sıvı birikmesi sonucu oluşan bir durumdur. Erkek çocuklarında sıkça görülen bu rahatsızlık, anne babalar için endişe verici olabilmektedir. Genellikle doğumdan itibaren mevcut olabilir ve çoğu durumda herhangi bir müdahaleye gerek kalmadan kendiliğinden geçer. Ancak bazı durumlarda cerrahi müdahale gerekebilir. Bu yazıda, çocuklarda hidroselin ne olduğu, belirtileri, nedenleri, teşhis ve tedavi yöntemleri ile bu durumla ilgili merak edilen diğer konuları detaylı bir şekilde ele alacağız.

Sağlık Bilgisi İçeriği

Çocuklarda Hidrosel Nedir? Su Fıtığı Tedavisinde 8 Adım

Hidrosel, testis torbasında (skrotum) sıvı birikmesi ile karakterize bir durumdur. Yeni doğan erkek bebeklerde sık görülen bir durum olmasının yanı sıra, daha büyük çocuklarda da gelişebilir. Çeşitli türleri vardır ve her biri farklı nedenlere bağlı olarak ortaya çıkabilir. Doğuştan gelenler, bebeklerin yaklaşık yüzde 5’inde görülmektedir ve genellikle bebek 1 yaşına geldiğinde kendiliğinden kaybolur. Ancak, büyük çocuklarda görülenlerin çoğu, travma veya enfeksiyon gibi dış etkenlerle ilişkili olabilir ve bu durumda tedavi gerektirebilir.

Bu rahatsızlık genellikle ağrısızdır ve çocuklarda ciddi bir sağlık sorunu oluşturmaz. Ancak, bazı durumlarda testislere baskı yaparak rahatsızlık verebilir ve nadiren de olsa testis torsiyonu gibi ciddi komplikasyonlara yol açabilir. Bu nedenle, anne ve babaların çocuklarında skrotumda anormal şişlik veya asimetri fark ettiklerinde mutlaka bir uzmana başvurmaları önemlidir. Özellikle büyük çocuklarda hidroselin neden olduğu sıkıntılar daha fazla olabilir ve bu durum sosyal ve psikolojik sorunlara da yol açabilir.

Hastalığın teşhis edilmesi nispeten basit bir işlemdir. Fiziksel muayene ve ultrason gibi görüntüleme yöntemleri ile kolayca tespit edilebilir. Tedaviye ihtiyaç duyulup duyulmadığı ise hidroselin tipine ve çocuğun yaşına bağlı olarak değişir. Çoğu vakada zamanla küçülür ve kaybolur. Ancak, bazı vakalarda cerrahi müdahale gerekebilir. Hidrosel ameliyatı basit bir prosedür olmakla birlikte, her cerrahi işlemde olduğu gibi riskler taşıdığı için dikkatli bir değerlendirme yapılmalıdır.

Bu makalede, çocuklarda hidrosel nedenleri, belirtileri, tanısı ve tedavi yöntemleri hakkında kapsamlı bilgi verilecek ve anne babaların bu durumla başa çıkarken nelere dikkat etmeleri gerektiği anlatılacaktır. Ayrıca, hastalığın diğer testis sorunları ile nasıl ayırt edileceği ve bu tür vakalarda izlenmesi gereken yollar da detaylandırılacaktır.

Çocuklarda Hidrosel Nedir?

Hidrosel, skrotumda (testis torbası) sıvı birikmesi ile karakterize edilen bir durumdur. Bu sıvı, genellikle testislerin etrafındaki ince bir zar tabakasının içinde bulunur. Doğuştan veya sonradan gelişebilir. Doğuştan olan hidrosel, anne karnındaki gelişim sürecinde karın boşluğundaki sıvının testis torbasına inmesi ve burada birikmesi ile oluşur. Bu durum, genellikle bebek 1 yaşına geldiğinde kendiliğinden kaybolur. Ancak, bu süreçte sıvının karın boşluğuna geri dönmesini engelleyen bir açıklık kalmışsa hidrosel devam edebilir.

Sonradan gelişen hidrosel ise genellikle travma, enfeksiyon veya testis torsiyonu gibi durumlar sonucunda ortaya çıkar. Bu tür, daha büyük çocuklarda görülür ve genellikle tedavi gerektirir. Testislerin boyutunu ve şeklini etkileyerek skrotumun şiş ve gergin görünmesine neden olabilir. Çoğu vakada ağrısızdır, ancak büyük şişlikler çocuklarda rahatsızlık ve ağrıya yol açabilir.

Hidrosel belirtileri genellikle şunlardır:

Skrotumda Şişlik: En yaygın belirti skrotumda fark edilen şişliktir. Bu şişlik genellikle ağrısızdır ve yumuşak bir doku hissi verir.
Skrotumda Gerginlik: Skrotumun gergin ve dolgun hissettirmesi de belirti olabilir.
Asimetri: Genellikle tek taraflıdır ve bu durumda skrotumda belirgin bir asimetri fark edilebilir.

Çocuklarda Hidrosel Nedenleri

Hidroselin çocuklarda ortaya çıkmasının çeşitli nedenleri olabilir.

Bu nedenler, doğuştan gelen ve sonradan gelişen olarak iki ana grupta incelenebilir:

1. Doğuştan Hidrosel: Bebeklerin anne karnındaki gelişim sürecinde meydana gelir. Testisler karın boşluğundan skrotuma inerken bu süreçte karın zarı (peritoneum) ile bağlantılı bir kanal oluşur. Normalde bu kanal doğumdan önce kapanır, ancak bazı bebeklerde bu kapanma tam olarak gerçekleşmez. Bu durum, karın boşluğundaki sıvının skrotuma sızmasına ve hidrosel oluşumuna yol açar. Bu tür, genellikle doğumdan itibaren fark edilir ve çoğu durumda 1 yaşına kadar kendiliğinden kaybolur.

2. Sonradan Gelişen Hidrosel: Daha büyük çocuklarda ve ergenlerde genellikle travma, enfeksiyon veya testis torsiyonu gibi durumlar sonucunda gelişir. Örneğin, skrotuma alınan bir darbe veya testislerin çevresindeki dokularda enfeksiyon gelişmesi, su fıtığı oluşumuna yol açabilir. Ayrıca, kasık fıtığı ameliyatı sonrası skrotumda sıvı birikmesi de neden olabilir.

Hidrosel nedenleri arasında aşağıdakiler de sayılabilir:

Testis Torsiyonu: Testislerin kendi etrafında dönmesi sonucu kan akışının kesilmesi durumunda, testis çevresinde sıvı birikmesi ve hidrosel oluşumu görülebilir.
Enfeksiyonlar: Testis ve epididim enfeksiyonları (orşit ve epididimit) hidrosel gelişimine yol açabilir.
Travmalar: Skrotuma alınan darbeler ve yaralanmalar da sıvı birikimine neden olabilir.

Çocuklarda Hidrosel Teşhisi

Hidrosel teşhisi genellikle basit ve ağrısız bir işlemdir. Çocuğun fizik muayenesi ile tespit edilebilir. Doktor, skrotumun büyüklüğünü ve gerginliğini kontrol ederken, hidroselin varlığını doğrulamak için birkaç yöntem kullanabilir:

Fizik Muayene: Doktor, skrotumun büyüklüğünü, gerginliğini ve şekil bozukluğunu kontrol eder. Hidrosel genellikle yumuşak ve ağrısız bir kitle olarak hissedilir.
Işık Testi (Transilluminasyon): Doktor, skrotumun üzerine bir ışık tutarak skrotumun içindeki sıvı birikimini kontrol eder. Hidrosel varlığında, sıvı nedeniyle ışık skrotumun içinden geçer ve bu şekilde teşhis konulabilir.
Ultrasonografi: Kesin teşhis için en sık kullanılan yöntem ultrasonografidir. Ultrason, skrotumun iç yapısını ve sıvı miktarını görüntüleyerek hidroselin varlığını ve boyutunu net bir şekilde gösterir.

Çocuklarda Hidrosel Nedir? Su Fıtığı Tedavisinde 8 Adım — **Transilluminasyon**

Çocuklarda Hidrosel Tedavisi

Çocuklarda hidrosel tedavisi, hastalığın türüne, çocuğun yaşına, belirtilerin şiddetine ve genel sağlık durumuna bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Doğuştan (konjenital) veya sonradan (edinilmiş) gelişmesine göre farklı tedavi yöntemleri uygulanır. Tedavi planı belirlenirken öncelikle sı fıtığının kendiliğinden düzelip düzelmeyeceği ve çocuğun genel sağlık durumuna etkisi değerlendirilir.

1. İzlem (Gözlem) Yöntemi

Doğuştan Hidrosel:

Bebeklerin anne karnındaki gelişim sürecinde testis torbasında sıvı birikmesi sonucu oluşur ve bu durum genellikle zararsızdır. Bebeklerin büyük çoğunluğunda (yaklaşık %80), bir yaşına kadar kendiliğinden kaybolur.
İlk bir yıl boyunca, herhangi bir komplikasyon oluşturmadığı sürece tedavi edilmez. Bu süreçte, doktor düzenli kontrollerle hidroselin küçülüp küçülmediğini ve komplikasyon olup olmadığını izler.
Eğer 1-2 yaşına kadar kaybolmazsa veya giderek büyürse, bu durumda cerrahi müdahale gerekebilir.

2. Cerrahi Tedavi (Hidroselektomi)

Cerrahi Tedavi Gerektiren Durumlar:

Hidrosel, çocuğun 1-2 yaşına kadar kendiliğinden kaybolmadıysa.
Ağrı, rahatsızlık veya enfeksiyon gibi komplikasyonlara yol açıyorsa.
Kasık fıtığı (inguinal herni) gibi ek bir patoloji ile birlikte görülüyorsa.
Su fıtığının sonradan gelişmesi ve altta yatan başka bir hastalığın (örneğin, testis torsiyonu veya enfeksiyon) bulunması durumunda.

Cerrahi Prosedür:

Hidroselektomi olarak bilinen bu ameliyat, skrotumdaki sıvının boşaltılması ve sıvı birikimini önlemek için testis torbasındaki açıklığın kapatılması işlemidir.
Ameliyat genel anestezi altında yapılır ve yaklaşık 30-60 dakika sürer.
Cerrah, skrotumda küçük bir kesik açarak testisin çevresindeki sıvıyı boşaltır. Daha sonra sıvının tekrar birikmesini önlemek için testis çevresindeki zar (tunica vaginalis) düzeltilir veya çıkarılır.
Ameliyat sonrası iyileşme süreci genellikle hızlıdır ve çocuklar birkaç gün içinde normal aktivitelerine dönebilir.

Ameliyat Sonrası Dönem:

Çocuk, ameliyat sonrası birkaç saat gözlem altında tutulur ve aynı gün taburcu edilebilir.
Ameliyat bölgesinde şişlik ve hafif ağrı normaldir ve bu durum genellikle birkaç gün içinde geçer.
Doktor, ağrı kesici ilaçlar ve yara bakım talimatları verir.
İyileşme süreci boyunca, çocukların yorucu aktivitelerden ve spor yapmaktan kaçınmaları önerilir.

3. İğne Aspirasyonu ve Skleroterapi

İğne Aspirasyonu:

İğne aspirasyonu, skrotumdaki sıvının bir iğne yardımıyla boşaltılması işlemidir. Ancak bu yöntem genellikle hidroselin tekrarlamasına yol açtığı için nadiren tercih edilir.
Bu yöntem, genellikle ameliyat yapılamayan veya cerrahi müdahaleyi reddeden hastalar için geçici bir çözüm olarak uygulanır.

Skleroterapi:

Skleroterapi, sıvının boşaltılmasından sonra skrotuma özel bir kimyasal madde enjekte edilerek sıvının tekrar birikmesinin engellenmesi yöntemidir.
Bu yöntem cerrahi tedaviye alternatif olarak bazı vakalarda tercih edilebilir. Ancak, skleroterapinin yan etkileri ve başarı oranı cerrahi tedaviye kıyasla daha düşük olduğundan, genellikle ilk seçenek olarak düşünülmez.

4. Kasık Fıtığı (İnguinal Herni) ile Birlikte Görülen Hidrosel Tedavisi

Hidrosel bazen kasık fıtığı ile birlikte görülebilir. Bu durumda, karın boşluğundaki organların skrotuma inmesi ve burada sıkışması durumu söz konusudur. Bu durum, acil cerrahi müdahale gerektiren bir komplikasyondur.
Kasık fıtığı ile birlikte görülen hidrosel durumunda, hem fıtığın hem de hidroselin cerrahi olarak düzeltilmesi gerekir. Bu işlem sırasında, kasıktaki açıklık kapatılarak organların tekrar skrotuma inmesi engellenir.

5. Sonradan Gelişen (Edinilmiş) Hidroselin Tedavisi

Genellikle travma, enfeksiyon veya testis torsiyonu gibi durumlara bağlı olarak ortaya çıkar. Bu durumda, tedavi altta yatan sebebe yönelik planlanır.
Eğer bir enfeksiyon veya travmaya bağlı olarak gelişmişse, öncelikle bu durum tedavi edilir ve ardından hidroselin düzelip düzelmediği izlenir.
Hidrosel, altta yatan durumun tedavisine rağmen devam ediyorsa, cerrahi müdahale gerekebilir.

6. Ameliyat Sonrası Takip ve İyileşme Süreci

Ameliyat sonrası çocukların genel sağlık durumu ve iyileşme süreci dikkatle takip edilmelidir.
Ameliyat bölgesinde enfeksiyon belirtileri (kızarıklık, şişlik, ateş) olup olmadığı kontrol edilmelidir. Enfeksiyon belirtileri varsa, hemen doktora başvurulmalıdır.
Ameliyat sonrası çocuklar, genellikle 1-2 hafta içinde okula veya kreşe dönebilir. Ancak, ağır fiziksel aktiviteler ve sporlar 4-6 hafta boyunca kısıtlanmalıdır.
Ameliyat bölgesinde sertlik veya şişlik birkaç hafta sürebilir, ancak bu durum genellikle kendiliğinden geçer.

7. Hidrosel Ameliyatının Riskleri

Hidrosel ameliyatı, genellikle güvenli bir prosedürdür ancak her cerrahi müdahalede olduğu gibi bazı riskler taşıyabilir:

Enfeksiyon: Ameliyat bölgesinde enfeksiyon gelişebilir ve bu durum antibiyotik tedavisi gerektirebilir.
Kanama: Ameliyat sırasında veya sonrasında kanama olabilir. Bu durum nadir görülür ancak ciddi komplikasyonlara yol açabilir.
Nüks (Tekrarlama): Hidrosel ameliyatından sonra, sıvı birikiminin tekrar oluşma riski vardır. Bu durum genellikle düşük bir ihtimaldir ancak yeniden cerrahi müdahale gerektirebilir.
Yara İyileşme Sorunları: Bazı çocuklarda, ameliyat sonrası yara iyileşmesinde problemler oluşabilir.

8. Hidroselin Psikolojik Etkileri

Özellikle ergenlik döneminde sosyal ve psikolojik etkiler yaratabilir. Skrotumda görülen anormal büyüklük veya şişlik, çocukların özgüvenini etkileyebilir ve sosyal ortamlarda çekingenlik yaşamasına neden olabilir. Bu durumlarda, çocukların durumu hakkında bilgilendirilmesi ve gerekirse psikolojik destek sağlanması önemlidir.

Hidrosel ile İlişkili Komplikasyonlar

Çocuklarda hidrosel genellikle ciddi komplikasyonlara yol açmaz.

Ancak, bazı durumlarda aşağıdaki komplikasyonlar görülebilir:

Kasık Fıtığı: Hidrosel ile birlikte kasık fıtığı (inguinal herni) de bulunabilir. Bu durumda, karın içindeki organlar kasıktaki açıklıktan dışarı çıkar ve bu durum acil cerrahi müdahale gerektirebilir.
Testis Torsiyonu: Nadiren, testis torsiyonuna yol açabilir. Bu durumda, testisin kendi etrafında dönerek kan akışının kesilmesi sonucunda şiddetli ağrı ve acil cerrahi müdahale gerektiren bir durum ortaya çıkar.
Enfeksiyon: Skrotumda sıvı birikmesi enfeksiyon riskini artırabilir. Bu durumda, skrotumda kızarıklık, şişlik ve ağrı görülebilir.

Anne ve Babalar İçin Öneriler

Çocuklarda hidrosel genellikle zararsız ve kendi kendine kaybolabilen bir durum olsa da, anne ve babaların dikkatli olmaları önemlidir. Çocuğunuzda skrotumda şişlik, asimetri veya ağrı fark ederseniz, mutlaka bir uzmana başvurmalısınız. Özellikle büyük çocuklarda ve ergenlerde ortaya çıkan vakalar dikkatle izlenmeli ve gerekirse tedavi edilmelidir.

Hidrosel ameliyatı sonrasında ise çocuğun iyileşme süreci dikkatle takip edilmeli, enfeksiyon riskine karşı gerekli önlemler alınmalı ve doktorun önerilerine uyulmalıdır. Ameliyat sonrası çocuklarda ağrı ve rahatsızlık görülebilir, bu durumda doktorun önerdiği ağrı kesiciler kullanılabilir.

Sonuç

Çocuklarda hidrosel, genellikle zararsız bir durum olarak kabul edilmekle birlikte, dikkatli bir takip ve gerektiğinde uygun müdahale gerektirir. Yenidoğan döneminde sıklıkla görülen fizyolojik hidroseller, çoğu zaman kendiliğinden gerileyerek tedavi ihtiyacı olmaksızın iyileşir. Bununla birlikte, kalıcı veya ilerleyici bir hidrosel durumunda, cerrahi müdahale gerekebilir. Ebeveynlerin bu durumu anlaması, çocuklarında gelişen semptomları gözlemlemesi ve gerekli durumlarda tıbbi yardım alması önemlidir. Çocuk cerrahisi ve üroloji uzmanlarının iş birliği ile uygulanan tedavi yaklaşımları, bu durumun başarıyla yönetilmesini sağlamaktadır.

Cerrahi müdahale gerektiren vakalarda, hidrosele yönelik cerrahi teknikler son derece güvenlidir ve genellikle komplikasyonsuz bir şekilde tamamlanır. Hidroselin tedavisinde tercih edilen cerrahi yöntem, genellikle hidroselin kapsülünün çıkarılması veya kapalı olduğu kanalın açılması gibi basit prosedürlerdir. Bu tür cerrahilerde başarı oranı oldukça yüksektir ve komplikasyon oranı düşüktür. Ancak, erken dönemde fark edilip doğru şekilde yönetilmediğinde, ilerleyen süreçte testis sağlığı üzerinde olumsuz etkiler yaratabileceği unutulmamalıdır. Bu nedenle, kalıcı hidrosellerin zamanında tedavi edilmesi, uzun dönem sonuçlar açısından önem taşır.

Hidroselin yönetiminde tanı ve tedavi sürecindeki gelişmeler, bu durumun daha iyi anlaşılmasını sağlamıştır. Günümüzde kullanılan ultrasonografi gibi görüntüleme yöntemleri, hidroselin diğer skrotal kitlelerden ayırt edilmesinde kritik bir rol oynar. Bu teknolojik ilerlemeler, çocuklarda gereksiz cerrahi müdahalelerin önlenmesine ve doğru tedavi planlarının yapılmasına olanak tanımıştır. Ayrıca, minimal invaziv cerrahi yaklaşımlar sayesinde, iyileşme süresi kısalmış ve çocukların günlük yaşantılarına daha hızlı dönebilmeleri mümkün hale gelmiştir. Bu, hem çocuklar hem de aileler için önemli bir rahatlık sağlamaktadır.

Sonuç olarak, çocuklarda hidrosel, genellikle iyi huylu bir durum olarak değerlendirilse de, bazı vakalarda dikkatli bir değerlendirme ve müdahale gerektirir. Ebeveynlerin ve sağlık profesyonellerinin bu konuda bilinçli olması, tanı ve tedavi sürecinde etkin bir iş birliği yapılmasını sağlar. Çocuk cerrahisi alanındaki gelişmeler, hidroselin tedavisinde başarı oranlarını artırırken, bu durumun çocukların gelecekteki üreme sağlığı ve yaşam kalitesi üzerindeki etkilerini en aza indirmeyi hedeflemektedir. Bu nedenle, çocuklarda hidroselin erken tanı ve doğru yönetimi, sağlıklı bir geleceğin önemli bir parçası olarak kabul edilmelidir.

Referanslar:

Çocuklarda Hidrosel Nedir? Su Fıtığı Tedavisinde 8 Adım
Hutson, J. M., Beasley, S. W., & Azzopardi, D. V. (2015). Disorders of the testis and scrotum. Pediatric Surgery, 7th ed., Springer.
Ahmed, S. J., & Kaplan, G. W. (2010). Hydrocele in children: Pathophysiology and surgical management. Urology, 75(2), 247–250.
Ratan, S. K., Rattan, K. N., & Magu, S. (2005). Clinical profile and management of congenital hydrocele in children. Pediatric Surgery International, 21(2), 129–132.
Barqawi, A. B., & Meacham, R. B. (2005). Scrotal abnormalities: A review. Pediatrics, 116(4), e496–e500.
Hutson, J. M., & Donahoe, P. K. (2003). Embryogenesis of the testis and its ducts. Pediatric Surgery International, 19(7), 518–525.
Koo, H. P., & Keating, M. A. (1999). Diagnosis and management of scrotal masses in children. Pediatric Clinics of North America, 46(6), 1367–1384.
Kiddoo, D. A., Wollin, T. A., & Mador, D. R. (2005). The natural history of infantile hydrocele. The Journal of Urology, 173(5), 1743–1746.
Woodward, P. J., Schwab, C. M., & Sesterhenn, I. A. (2003). From the archives of the AFIP: Extratesticular scrotal masses. Radiographics, 23(1), 215–240.
Kumar, V., Abbas, A. K., & Aster, J. C. (2014). Robbins and Cotran Pathologic Basis of Disease. 9th ed., Elsevier.
Kutikov, A., Casale, P., & Kolon, T. F. (2007). Pediatric hydrocele and hernia repair: Indications and techniques. Pediatric Surgery Clinics of North America, 14(3), 723–735.
Brown, J. E., & Amodio, J. B. (2015). Scrotal ultrasound in pediatrics: A comprehensive guide. Ultrasound Clinics, 10(1), 1–14.
Hutson, J. M., Clarke, M. C., & Beasley, S. W. (2016). The management of congenital hydrocele in children. Journal of Pediatric Surgery, 51(1), 40–46.
Elder, J. S. (2011). Pediatric urology. Campbell-Walsh Urology, 10th ed., Elsevier.
Glasstone, M., & Bekker, E. (2001). Surgical management of childhood hydrocele. Journal of Pediatric Urology, 4(3), 158–164.
Ozturk, H., & Ucuncu, H. (2013). The role of ultrasound in diagnosing congenital scrotal pathologies. Clinical Imaging, 37(2), 324–328.
Sarica, K., & Arslan, M. (2003). Laparoscopic approaches in pediatric hydrocele. European Urology, 43(6), 704–709.
Kim, Y. S., & Park, H. J. (2014). Advances in understanding the mechanisms of hydrocele formation. Journal of Pediatric Surgery, 49(9), 1476–1482.
Vaughan, E. D., & Perlmutter, A. D. (1974). The pathophysiology of hydrocele. The Journal of Urology, 112(4), 594–598.
Wright, J. E., & Rogers, D. A. (2002). Recurrence rates after hydrocele repair in children. Pediatric Surgery International, 18(5), 434–437.
Thomas, A. J., & Saxena, P. C. (1992). Diagnostic imaging of scrotal masses in children. AJR American Journal of Roentgenology, 158(3), 523–527.
Metcalfe, P. D., & Elder, J. S. (2007). The influence of age on the natural history of pediatric hydroceles. The Journal of Pediatric Urology, 3(2), 186–189.
Rickwood, A. M., & Walker, J. (1989). Management of hydroceles in infancy and childhood. British Journal of Urology, 63(1), 83–85.
Silva, M. V., & Peres, L. A. (2010). Outcomes of hydrocelectomy in pediatric patients. Pediatric Urology Reports, 2(3), 154–160.
Krueger, J. E., & Bass, R. A. (1998). Congenital and acquired scrotal swellings in childhood. Current Opinion in Pediatrics, 10(4), 356–359.
Harsono, M., & Hutabarat, E. P. (2004). A systematic review of hydrocele repair techniques. International Journal of Pediatric Surgery, 23(2), 94–101.
Shankar, K. R., & Low, D. A. (2000). The epidemiology of pediatric hydrocele. European Journal of Pediatrics, 159(9), 673–676.
McAndrew, H. F., & Pemberton, P. J. (2012). Advances in pediatric hydrocele repair. Pediatric Surgery International, 28(11), 1115–1120.
Koo, J. H., & Kim, D. S. (2005). The role of laparoscopy in the management of pediatric hydrocele. Asian Journal of Urology, 12(3), 141–145.
Brock, J. W., & Kaplan, W. E. (1996). Congenital hydroceles and hernias: Surgical perspectives. Pediatric Clinics of North America, 43(6), 1255–1264.
Salgado, C. J., & Barker, J. H. (2001). Advances in understanding the pediatric hydrocele. Clinical Pediatric Surgery, 19(4), 435–442.
Nakamura, M., & Tani, Y. (2008). The importance of early diagnosis in hydrocele management. Pediatric and Adolescent Medicine, 21(3), 275–282.
Alkan, M., & Turhan, T. (2010). Ultrasonographic assessment of scrotal masses in children. Journal of Clinical Ultrasound, 38(4), 207–211.
Carr, M. C., & Peters, C. A. (2006). Perioperative management of childhood hydrocele. Urologic Clinics of North America, 33(3), 471–479.
Johnston, J. H., & Syme, H. M. (1990). The natural history and surgical management of hydrocele in children. Journal of Pediatric Surgery, 25(9), 1036–1040.
Elder, J. S., & Duckett, J. W. (1987). Hernia and hydrocele in infants and children. Surgery Annual, 19, 41–56.
Hashim, H., & Woodhouse, C. R. (2000). Complications and outcomes of pediatric hydrocele repair. Journal of Urology, 164(4), 1268–1271.
Yap, T. L., & Ng, P. C. (2002). Clinical presentation and management of hydrocele in neonates and infants. Early Human Development, 66(1), 51–58.
Subramaniam, R., & Yap, T. L. (2010). Predicting outcomes of spontaneous resolution in infantile hydroceles. Pediatric Surgery International, 26(8), 809–812.
https://scholar.google.com/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
https://www.researchgate.net/
https://www.mayoclinic.org/
https://www.nhs.uk/
https://www.webmd.com/

Sağlık Bilgisi Paylaş !