Periferik Nöropati Neden Olur? Belirtileri ve Tedavisi

Periferik nöropati, sinir sistemi bozuklukları arasında yaygın olarak görülen ve sinirlerin zarar görmesi veya hasar alması sonucu ortaya çıkan bir sağlık sorunudur. Periferik sinirler, merkezi sinir sisteminin dışındaki tüm sinirleri kapsar ve beyin ile omurilik dışındaki bölgelerden gelen sinyalleri taşır. Bu sinirler, kas hareketlerini kontrol etme, duyusal bilgileri iletme ve organların fonksiyonlarını düzenleme gibi hayati görevleri üstlenir. Periferik nöropatiler, sinirlerin bu işlevlerini yerine getirememesi sonucunda vücudun çeşitli bölgelerinde ağrı, uyuşma, karıncalanma veya kas güçsüzlüğü gibi belirtilerle kendini gösterir. Genellikle diyabet, enfeksiyonlar, otoimmün hastalıklar veya travmalar gibi durumlarla ilişkilendirilir.

Periferik Nöropati Neden Olur? Belirtileri ve Tedavisi

Periferik nöropatinin tanımlanması ve anlaşılması, hem hastalar hem de sağlık profesyonelleri için oldukça önemlidir. Hastalığın semptomları genellikle sinsi bir şekilde başlar ve zamanla ilerler. Bu nedenle erken teşhis, etkili bir tedavi planının oluşturulmasında kritik rol oynar. Periferik nöropatinin belirtileri çok çeşitli olabileceği için doğru teşhis konulması bazen zor olabilir. Çeşitli nedenlere bağlı olarak gelişebilen bu durum, yaşam kalitesini önemli ölçüde düşürebilir ve kişinin günlük aktivitelerini yerine getirmesini zorlaştırabilir. Özellikle diyabet gibi kronik hastalıklarla ilişkili olduğunda, periferik nöropati yönetimi daha karmaşık bir hal alır.

Periferik nöropati, dünya genelinde milyonlarca insanı etkileyen bir sağlık problemidir. Yapılan araştırmalar, yetişkin nüfusun yaklaşık %2-3’ünde periferik nöropati görüldüğünü ve bu oranın yaşla birlikte arttığını göstermektedir. Özellikle 55 yaş üzerindeki bireylerde, bu rahatsızlık daha yaygın hale gelir. Diyabet hastaları arasında bu oran %50’lere kadar çıkabilmektedir. Bunun yanı sıra, kronik alkol tüketimi, bazı ilaçların uzun süreli kullanımı, genetik yatkınlık ve çeşitli sistemik hastalıklar da periferik nöropati gelişiminde önemli risk faktörleri arasında yer alır.

Bu makalede, periferik nöropatinin nedenleri, belirtileri, tanı yöntemleri ve tedavi seçenekleri detaylı bir şekilde ele alınacaktır. Ayrıca, periferik nöropatinin yaşam kalitesi üzerindeki etkileri ve bu durumla başa çıkma stratejileri de incelenecektir. Makalenin amacı, bu rahatsızlıkla ilgili kapsamlı bir bilgi sunarak, hem hastaların hem de sağlık profesyonellerinin konuya dair bilinçlenmesini sağlamaktır. Bu sayede, periferik nöropatiye sahip bireylerin yaşam kalitelerini artırmak ve uygun tedavi yöntemleriyle semptomlarını hafifletmek mümkün olacaktır.

Periferik Nöropati Nedir?

Periferik nöropati, vücudun merkezi sinir sistemi dışındaki sinirlerinin, yani periferik sinirlerin, hasar görmesi veya işlevini kaybetmesi sonucu ortaya çıkan bir durumdur. Bu sinirler, beyin ve omurilikten vücudun geri kalanına sinyal taşır ve duyusal, motor ve otonom işlevleri düzenler. Periferik sinirlerin zarar görmesi, iletişim bozukluklarına yol açarak kas güçsüzlüğü, his kaybı, karıncalanma, yanma hissi gibi belirtilerle kendini gösterebilir. Bu durum, genellikle belirli bir hastalığın, enfeksiyonun, travmanın veya toksik maruziyetin bir sonucu olarak ortaya çıkar. Diyabet, periferik nöropatinin en yaygın nedenlerinden biridir; bununla birlikte B12 vitamini eksikliği, alkolizm, enfeksiyonlar ve bazı genetik hastalıklar da bu durumu tetikleyebilir.

Periferik nöropati, üç ana sinir tipi olan duyusal, motor ve otonom sinirlerin bir veya birden fazlasını etkileyebilir. Duyusal sinirler etkilendiğinde, genellikle ellerde ve ayaklarda ağrı, yanma, uyuşma gibi his bozuklukları görülür. Motor sinirlerin etkilenmesi durumunda kas güçsüzlüğü, refleks kaybı ve ince motor becerilerde azalma gibi semptomlar ortaya çıkar. Otonom sinirlerin hasar görmesi ise kan basıncının düzensizliği, sindirim problemleri ve terleme bozuklukları gibi daha sistemik belirtilerle kendini gösterebilir. Periferik nöropatinin belirtileri ve şiddeti, sinir hasarının derecesine ve altta yatan nedene bağlı olarak değişkenlik gösterir; bu nedenle doğru teşhis ve tedavi önemlidir. Tedavi sürecinde genellikle altta yatan nedenin tedavisi, semptomların yönetimi ve sinir hasarının ilerlemesini önlemeye yönelik önlemler bir arada uygulanır.

Periferik Nöropati Nedenleri Nelerdir?

Bir dizi farklı neden vardır. Diyabet, alkol kötüye kullanımı, enfeksiyonlar, travmalar, genetik yatkınlık ve bazı ilaçlar bu duruma yol açabilir. Ayrıca bazı otoimmün hastalıklar da sebep olabilir.

1. Diyabet: Diyabet, en yaygın nedenlerinden biridir. Yüksek kan şeker seviyeleri, sinir hücrelerine zarar verebilir ve bu durum periferik sinirlerin hasar görmesine yol açabilir. Diyabetik nöropati, genellikle ellerde ve ayaklarda karıncalanma, uyuşma ve ağrıya neden olan bir durumdur.
2. Alkol Tüketimi: Kronik alkol kullanımı, riski artırabilir. Alkol, sinir hücrelerine ve sinir liflerine zarar vererek nöropatiye neden olabilir.
3. Kemoterapi: Kanser tedavisi için kullanılan bazı kemoterapi ilaçları, periferik sinirlerin hasar görmesine neden olabilir. Bu durum, el ve ayaklarda karıncalanma, uyuşma ve ağrıya yol açabilir.
4. Genetik Faktörler: Bazı genetik durumlar, sinir hücrelerinin ve liflerinin normal gelişimini etkileyebilir ve periferik nöropatiye neden olabilir.
5. Enfeksiyonlar: HIV, herpes zoster (zona) gibi bazı enfeksiyonlar, sinir sistemi üzerinde zararlı etkiler yaparak yol açabilir.
6. İlaçlar: Bazı ilaçlar, riski artırabilir. Özellikle uzun süreli kullanılan bazı antibiyotikler, antiviral ilaçlar ve antikonvülsanlar bu duruma neden olabilir.
7. Tiroit Sorunları: Hipotiroidizm veya hipertiroidizm gibi tiroit sorunları, periferik nöropatiye katkıda bulunabilir.
8. Romatoid Artrit ve Diğer Otoimmün Hastalıklar: Romatoid artrit gibi otoimmün hastalıklar, vücudun kendi dokularına saldırması sonucu periferik nöropatiye yol açabilir.
9. Travma veya Yaralanmalar: Sinir sistemi üzerindeki travmalar veya yaralanmalar, periferik nöropatiye neden olabilir. Bu durum, sinir liflerinin doğrudan hasar görmesiyle ilişkilidir.
10. Beslenme Yetersizlikleri: B12 vitamini eksikliği gibi beslenme yetersizlikleri, sinir sistemi sağlığını etkileyerek periferik nöropatiye neden olabilir.

Belirtiler; genellikle ağrı, karıncalanma, uyuşma, kas güçsüzlüğü ve koordinasyon problemlerini içerir.

Periferik Nöropati Belirtileri Nelerdir?

Belirtileri büyük ölçüde hasar gören sinirlerin türüne ve hangi bölgeleri etkilediğine bağlı olarak değişebilir. Yaygın belirtiler arasında karıncalanma, uyuşma, ağrı, kas güçsüzlüğü, denge sorunları ve koordinasyon eksikliği yer alabilir.

1. Ağrı: Genellikle ağrı ile ilişkilidir. Bu ağrı, yanma, batma, uyuşma, karıncalanma veya iğne batması gibi farklı şekillerde hissedilebilir. Ağrı, genellikle ayaklarda ve ellerde başlar, ancak zamanla bacaklara ve kollara yayılabilir.
2. Duyu Kaybı veya Azalma: Periferik sinir hasarı, dokuların ve organların normalden daha az veya hiç hissedilememesi anlamına gelebilir. Sıcaklık, dokunma veya basınç gibi hislerde azalma veya kayıp yaşanabilir.
3. Kas Güçsüzlüğü veya Felç: Sinirlerin etkilenmesi, kas güçsüzlüğüne veya felce yol açabilir. Bu durum, güçsüzlük hissi, düşük kas tonusu veya kas atrofisi şeklinde kendini gösterebilir.
4. Koordinasyon Problemleri: Periferik nöropati, vücutta koordinasyonu sağlayan sinirleri etkileyebilir. Bu durum, denge kaybı, düşme eğilimi veya yürüme zorluklarına neden olabilir.
5. Duyarlılık Değişiklikleri: Sıcaklık veya dokunma duyarlılığında değişiklikler yaşanabilir. Sıcak veya soğuk duyarlılığında azalma, yanma hissi veya aşırı duyarlılık gibi belirtiler görülebilir.
6. Otonom Sinir Sistemi Sorunları: Otonom sinir sistemini de etkileyebilir. Bu durum, kalp atış hızında değişiklikler, kan basıncında düşüş, sindirim sorunları veya üriner problemlere yol açabilir.
7. Refleks Değişiklikleri: Sinir hasarı, reflekslerde değişikliklere neden olabilir. Reflekslerde artış veya azalma gibi durumlar görülebilir.
8. Gece Ağrıları: Genellikle gece ağrılarına neden olabilir. Bu ağrılar uykuyu bölerek kişinin yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir.

Belirtiler, altta yatan nedenlere ve sinir hasarının yerine bağlı olarak değişebilir. Diyabet, alkol kötüye kullanımı, viral enfeksiyonlar, genetik faktörler veya bazı ilaçlar gibi birçok neden periferik nöropatiye yol açabilir. Belirtiler herhangi bir kişide hissedildiğinde, bir sağlık profesyoneli ile görüşmek ve doğru teşhis almak önemlidir.

Tanısı Nasıl Konulur?

Periferik nöropati tanısı; klinik muayene, sinir ileti testleri, elektromiyografi (EMG) ve sinir biyopsisi gibi yöntemler kullanılarak konulabilir. Bu testler, sinirlerin işlevselliğini ve hasar derecesini değerlendirmeye yardımcı olur.

1. Hastanın Hikayesi ve Fizik Muayene:
   • Hasta Geçmişi: Doktor, hastanın şikayetlerini, semptomlarını ve daha önce geçirdiği hastalıkları değerlendirir. Bu süreçte, ailedeki genetik faktörler de göz önüne alınabilir.
   • Fizik Muayene: Doktor, kas gücü, refleksler, duyu kaybı, cilt durumu ve diğer fiziksel belirtileri değerlendirebilir.
2. Nörolojik Muayene:
   • Sinir İletim Hızı Testleri: Elektromiyografi (EMG) ve sinir ileti hızı testleri, sinirlerin ileti hızını ve kasların tepki süresini ölçerek periferik nöropatinin varlığını ve şiddetini belirlemeye yardımcı olabilir.
3. Kan Testleri:
   • Şeker (Glukoz) Seviyeleri: Diyabet, yaygın bir nedenidir. Kan şekeri seviyeleri kontrol edilir.
   • Vitamin Seviyeleri: Vitamin eksiklikleri, özellikle B12 vitamini eksikliği, periferik nöropatiye neden olabilir. Bu nedenle, vitamin seviyeleri test edilebilir.
4. Görüntüleme Testleri:
   • Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRG) veya Bilgisayarlı Tomografi (BT) Taramaları: Bu görüntüleme testleri, omurga, omurilik veya sinirlerdeki yapısal değişiklikleri incelemek için kullanılabilir.
5. Nöropati Biyopsisi:
   • Sinir Biyopsisi: Bir sinir biyopsisi, sinir dokusunun mikroskop altında incelenmesine izin verir. Bu, sinir hasarının nedenini belirlemede yardımcı olabilir.
6. Lomber Punksiyon (Spinal Tap):
   • Beyin Omurilik Sıvısı Analizi: Beyin omurilik sıvısının incelenmesi, periferik nöropatinin nedenini belirlemede yardımcı olabilir.
7. Elektromyografi (EMG) ve Sinir İletim Hızı Testleri:
   • Elektromyografi (EMG): Bu test, kasların elektriksel aktivitesini ölçer ve periferik nöropatinin etkilediği kasları belirlemeye yardımcı olabilir.
   • Sinir İletim Hızı Testleri: Bu testler, sinirlerin elektriksel sinyallerini iletim hızını ölçer ve periferik nöropatinin varlığını tespit edebilir.
8. Genetik Testler:
   • Charcot-Marie-Tooth Hastalığı Gibi Genetik Nedenlerin Belirlenmesi: Bazı durumlarda, periferik nöropatinin genetik bir nedeni olabilir. Genetik testler, özellikle ailede benzer durumların varlığı durumunda, bu tür durumları belirlemeye yardımcı olabilir.

Periferik nöropati tanısı konulması, genellikle bir dizi testin birleştirilmesini içerir ve spesifik duruma bağlı olarak değişebilir. Bu nedenle, kişisel bir sağlık durumunda tanı süreci, bir nörolog veya uzman doktor tarafından yönlendirilmelidir.

Periferik Nöropati Tedavisi Nasıl Yapılır?

Periferik nöropati nasıl tedavi edilir? Tedavi, altta yatan nedenlere ve belirtilerin şiddetine bağlı olarak farklılık gösterebilir. Tedavi seçenekleri arasında ilaç tedavisi, fizik tedavi, ağrı yönetimi ve altta yatan hastalığın tedavisi yer alabilir.

1. Temel Nedenin Tedavisi:
   • Eğer periferik nöropati diyabet, alkol kötüye kullanımı, böbrek sorunları veya başka bir altta yatan sağlık sorunundan kaynaklanıyorsa, öncelikle bu temel sorunun tedavi edilmesi önemlidir.
2. İlaç Tedavisi:
   • Ağrı Kesiciler ve İltihap Azaltıcılar: Periferik nöropatiye bağlı ağrıyı yönetmek için ağrı kesiciler (analjezikler) ve iltihap azaltıcı ilaçlar kullanılabilir. Nonsteroidal antiinflamatuar ilaçlar (NSAID’ler) veya özel nöropatik ağrı ilaçları bu kategoride yer alabilir.
   • Antidepresanlar ve Antikonvülzanlar: Bu ilaçlar, nöropatik ağrıyı yönetmek için kullanılabilir. Özellikle trisiklik antidepresanlar ve gabapentin gibi antikonvülzanlar sıklıkla tercih edilir.
3. Fizik Tedavi ve Egzersiz:
   • Fizik tedavi ve düzenli egzersiz, kas gücünü artırabilir ve dolaşımı iyileştirebilir. Bu, periferik nöropatiye bağlı semptomların hafifletilmesine yardımcı olabilir.
4. Sinir Stimülasyonu ve Fiziksel Tedaviler:
   • Transkutanöz Elektrik Sinir Stimülasyonu (TENS) gibi yöntemler, sinir uyarımını artırarak ağrıyı azaltabilir.
   • Fizik tedavi, kas gücünü ve dengeyi artırmak, yürüme yeteneğini geliştirmek ve genel yaşam kalitesini iyileştirmek için önerilebilir.
5. Diyet ve Yaşam Tarzı Değişiklikleri:
   • Diyabetle ilişkili periferik nöropati durumlarında kan şekerinin kontrol altında tutulması önemlidir.
   • Sağlıklı bir diyet ve düzenli egzersiz, genel sinir sağlığını destekleyebilir.
6. Ağrı Yönetimi ve Psikolojik Destek:
   • Kronik ağrı ile baş etmek, stresi azaltmak ve yaşam kalitesini artırmak için psikolojik destek almak önemlidir. Ağrı yönetimi teknikleri, meditasyon ve gevşeme egzersizleri gibi yöntemler de kullanılabilir.
7. İlave Tedaviler:
   • Bazı durumlarda, özel sinir blokajları veya cerrahi müdahaleler düşünülebilir. Ancak bu seçenekler genellikle diğer tedavilere yanıt vermiyorsa veya durum ciddi ise düşünülmelidir.

Her hasta farklıdır, bu nedenle tedavi planı bireysel ihtiyaçlara ve semptomlara göre uyarlanmalıdır. Periferik nöropati tedavisinde bir sağlık profesyoneli ile işbirliği yapmak önemlidir.

Ağrı Yönetimi

Genellikle ağrıya yol açabilir. Ağrı yönetimi için antidepresanlar, antikonvülsan ilaçlar ve ağrı kesiciler kullanılabilir. Fizik tedavi de kas güçlendirmeye ve dengeyi iyileştirmeye yardımcı olabilir.

Yaşam Kalitesi ve Başa Çıkma Stratejileri

Periferik nöropati, bireylerin yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyebilir. Kronik ağrı, uyku bozuklukları, depresyon ve anksiyete gibi sorunlara yol açabilir. Hastalar, belirtilerle başa çıkmak için çeşitli stratejiler geliştirebilir:

• Ağrı Yönetimi Teknikleri: Meditasyon, derin nefes egzersizleri ve biofeedback gibi yöntemler, ağrı algısını azaltmada etkili olabilir.
• Destek Grupları: Benzer deneyimlere sahip kişilerle bir araya gelmek, hastaların duygusal desteğe ulaşmasını sağlar.
• Ergonomik Düzenlemeler: Günlük yaşam aktivitelerini kolaylaştırmak için evde veya iş yerinde yapılacak ergonomik düzenlemeler, hastaların bağımsızlığını artırabilir.

Sonuç

Periferik nöropati, hayat kalitesini ciddi şekilde etkileyebilen, çok yönlü bir sağlık sorunudur. Sinir sistemindeki hasar, hastaların günlük yaşamlarını sürdürmelerini zorlaştırabilecek fiziksel ve psikolojik zorluklara yol açabilir. Bu durumun tedavisi, genellikle altta yatan nedenin tespiti ve yönetimi ile başlar. Özellikle diyabet, vitamin eksiklikleri veya toksik maddelere maruz kalma gibi önlenebilir faktörler söz konusuysa, erken teşhis büyük önem taşır. Tedavi edilebilen nedenlerin doğru şekilde ele alınması, sinir hasarının ilerlemesini durdurabilir ve semptomların hafiflemesini sağlayabilir. Bununla birlikte, kronik veya ilerleyici vakalarda semptom yönetimi, hastaların yaşam kalitesini artırmak için öncelikli hale gelir.

Uzun vadede, periferik nöropati ile başa çıkmak için multidisipliner bir yaklaşım gereklidir. Fizik tedavi ve rehabilitasyon programları, kas güçsüzlüğünü azaltabilir ve hareket kabiliyetini artırabilirken, ağrı yönetimi için kullanılan ilaçlar ve alternatif tedaviler hastaların günlük yaşamlarını kolaylaştırabilir. Ayrıca, nöropatik belirtilerin neden olduğu psikolojik yük, ruh sağlığı desteğini gerekli kılabilir. Bilimsel araştırmalar ve teknolojik ilerlemeler, periferik nöropati tedavisinde daha etkili yöntemlerin geliştirilmesini sağlarken, bireylerin düzenli kontrol ve takip altında olmaları, olası komplikasyonları önlemede kritik rol oynar. Sonuç olarak, periferik nöropati, karmaşık bir durum olmasına rağmen erken müdahale, uygun tedavi ve yaşam tarzı değişiklikleriyle yönetilebilir bir hastalıktır.

Referanslar:

1. Periferik Nöropati Neden Olur? Belirtileri ve Tedavisi
2. Said, G. (2007). Diabetic neuropathy—a review. Nature Clinical Practice Neurology, 3(6), 331-340.
3. Tesfaye, S., & Selvarajah, D. (2012). Advances in the epidemiology, pathogenesis, and management of diabetic peripheral neuropathy. Diabetes Care, 35(10), 2451-2460.
4. Callaghan, B. C., Cheng, H. T., Stables, C. L., Smith, A. L., & Feldman, E. L. (2012). Diabetic neuropathy: clinical manifestations and current treatments. The Lancet Neurology, 11(6), 521-534.
5. Sommer, C., & Schäfers, M. (2018). Mechanisms of neuropathic pain: the role of cytokines. Nature Reviews Neurology, 14(6), 358-368.
6. Vincent, A. M., & Feldman, E. L. (2004). Evidence for oxidative stress in diabetic neuropathy. The Journal of Clinical Investigation, 111(4), 431-440.
7. Boulton, A. J., Vinik, A. I., Arezzo, J. C., et al. (2005). Diabetic neuropathies: a statement by the American Diabetes Association. Diabetes Care, 28(4), 956-962.
8. Pop-Busui, R., Boulton, A. J., Feldman, E. L., et al. (2017). Diabetic neuropathy: a position statement by the American Diabetes Association. Diabetes Care, 40(1), 136-154.
9. Malik, R. A., Tesfaye, S., Ziegler, D., et al. (2013). Diabetic neuropathy: new insights on the pathogenesis and treatment. Diabetes Metabolism Research and Reviews, 29(8), 593-601.
10. Freeman, R., & Durso-De Cruz, E. (2014). Autonomic neuropathy: diagnosis and treatment. Neurology, 83(12), 1066-1072.
11. Bennett, G. J., & Xie, Y. K. (1988). A peripheral mononeuropathy in rat that produces disorders of pain sensation like those seen in man. Pain, 33(1), 87-107.
12. Stino, A. M., & Smith, A. G. (2017). Peripheral neuropathy in prediabetes and the metabolic syndrome. Journal of Diabetes Investigation, 8(5), 646-655.
13. Rosenberg, N. R., Vermeulen, M., & Van Gijn, J. (2001). Chronic idiopathic axonal polyneuropathy. Neurology, 56(4), 430-436.
14. England, J. D., Gronseth, G. S., Franklin, G., et al. (2009). Distal symmetric polyneuropathy: a definition for clinical research. Neurology, 72(2), 177-184.
15. El-Salem, K., Ammari, F., & Khader, Y. (2005). Painful diabetic neuropathy: a comprehensive review. Journal of Clinical Neuromuscular Disease, 6(4), 155-166.
16. Dyck, P. J., & Thomas, P. K. (2005). Diabetic neuropathy. In Peripheral Neuropathy (4th ed., pp. 1939-1981). Saunders.
17. Singleton, J. R., Smith, A. G., & Russell, J. W. (2003). Microvascular complications of impaired glucose tolerance. Diabetes, 52(12), 2867-2873.
18. Bril, V., & Perkins, B. A. (2002). Validation of the Toronto Clinical Scoring System for diabetic polyneuropathy. Diabetes Care, 25(11), 2048-2052.
19. Attal, N., Cruccu, G., Haanpää, M., et al. (2006). EFNS guidelines on pharmacological treatment of neuropathic pain. European Journal of Neurology, 13(11), 1153-1169.
20. Tesfaye, S., Chaturvedi, N., Eaton, S. E., et al. (2005). Vascular risk factors and diabetic neuropathy. The New England Journal of Medicine, 352(4), 341-350.
21. Brown, M. J., & Asbury, A. K. (1984). Diabetic neuropathy. Annals of Neurology, 15(1), 2-12.
22. Johnson, E. D., & Arnold, W. D. (2018). Vitamin B12 deficiency and associated peripheral neuropathy. Neurology: Clinical Practice, 8(6), 471-479.
23. Lunn, M. P., & Hughes, R. A. (2002). Guillain-Barré syndrome. The Lancet, 360(9345), 635-641.
24. Wolfe, G. I., Baker, N. S., Amato, A. A., et al. (2002). Chronic idiopathic axonal polyneuropathy. Neurology, 59(1), 68-74.
25. Lopate, G., Pestronk, A., & Al-Lozi, M. (2003). Peripheral neuropathy: evaluation and management. Neurology Clinics, 21(1), 1-22.
26. Schreiber, A. K., Nones, C. F., Reis, R. C., Chichorro, J. G., & Cunha, J. M. (2015). Diabetic neuropathic pain: physiopathology and treatment. World Journal of Diabetes, 6(3), 432-444.
27. Ziegler, D., Rathmann, W., Dickhaus, T., et al. (2009). Neuropathic pain in diabetes, prediabetes and the metabolic syndrome: a population-based study. Pain Medicine, 10(3), 393-400.
28. Woolf, C. J., & Salter, M. W. (2000). Neuronal plasticity: increasing the gain in pain. Science, 288(5472), 1765-1769.
29. Perkins, B. A., & Bril, V. (2003). Diabetic neuropathy: a review emphasizing diagnostic methods. Clinical Neurophysiology, 114(7), 1167-1175.
30. Bennett, D. L., & Woods, C. G. (2014). Painful and painless channelopathies. The Lancet Neurology, 13(6), 587-599.
31. Dworkin, R. H., O’Connor, A. B., Backonja, M., et al. (2007). Pharmacologic management of neuropathic pain: evidence-based recommendations. Pain, 132(3), 237-251.
32. Tavee, J., & Zhou, L. (2009). Small fiber neuropathy: a burning problem. Cleveland Clinic Journal of Medicine, 76(5), 297-305.
33. Vinik, A. I., & Ziegler, D. (2007). Diabetic cardiovascular autonomic neuropathy. Circulation, 115(3), 387-397.
34. Haanpää, M., Backonja, M., Bennett, M. I., et al. (2009). Assessment of neuropathic pain in primary care. The American Journal of Medicine, 122(10), S13-S21.
35. Cornblath, D. R., & Dyck, P. J. (1988). Clinical features and diagnosis of diabetic neuropathy. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 67(1), 45-51.
36. Yang, C. C., Hsieh, S. C., Tseng, P. Y., et al. (2017). Acupuncture as an adjunct of treatment for peripheral neuropathy: a randomized controlled study. Journal of Pain and Symptom Management, 54(5), 682-691.
37. https://scholar.google.com/
38. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/