100 / 100

Su çiçeği, insanlık tarihinde oldukça yaygın ve bulaşıcı bir hastalık olarak bilinir. Genellikle çocukluk döneminde yakalanan bu hastalık, Varicella zoster virüsü (VZV) adı verilen bir virüsün sebep olduğu döküntülerle karakterizedir. Çocuklarda nispeten hafif seyretmesine rağmen, özellikle bağışıklık sistemi zayıf olan bireylerde ciddi komplikasyonlar ortaya çıkarabilmektedir. Bu komplikasyonlar arasında zatürre, ensefalit (beyin iltihabı) ve hatta ölüm yer alabilir. Tarihte su çiçeği salgınları, özellikle sağlık hizmetlerinin gelişmediği dönemlerde toplumları derinden etkilemiş, hastalığın yayılımını durdurmak adına çeşitli tedbirler alınmıştır. Ancak su çiçeğine karşı geliştirilen aşı, bu hastalığın kontrol altına alınmasında bir dönüm noktası olarak kabul edilir.

Sağlık Bilgisi İçeriği

Aşı: Su Çiçeği Aşısı Uygulamada 5 Adım (Varisella)

Su çiçeği aşısının tıp dünyasına kazandırılması, büyük bir halk sağlığı zaferi olarak kabul edilir. 1995 yılında ABD’de yaygın olarak kullanıma sunulmasıyla beraber, dünya genelinde hastalığın görülme sıklığında büyük bir düşüş yaşanmıştır. Aşı öncesi dönemde su çiçeği vakaları dünya çapında milyonlarca insana ulaşırken, aşı sonrası bu sayı dramatik bir şekilde azalmıştır. Aşının etkinliği ve güvenilirliği kanıtlandıktan sonra birçok ülke aşıyı çocukluk aşı takvimine dahil etmiştir. Bu da halk sağlığı alanında önemli bir gelişme olarak görülmektedir.

Su çiçeği aşısı, bağışıklık sistemi zayıf olan kişiler ve hamile kadınlar gibi risk grupları için özellikle hayati bir önem taşır. Bu bireylerde su çiçeği enfeksiyonları çok daha ciddi seyreder ve hastalığın komplikasyonları ölümcül olabilir. Aşı, bu grupları koruma altına almak ve yayılmayı önlemek için kritik bir araçtır. Aynı zamanda aşı, toplum bağışıklığını artırarak, hastalığın topluluklar içinde yayılmasını da sınırlamaktadır. Bu da salgınların önlenmesi ve daha sağlıklı bir toplum yapısının korunmasına katkı sağlamaktadır.

Aşı karşıtı hareketlerin son yıllarda dünya genelinde artış göstermesi, su çiçeği gibi önlenebilir hastalıkların yeniden ortaya çıkmasına neden olmuştur. Aşılanma oranlarındaki düşüş, toplumların aşıyla önlenebilecek salgın hastalıklara karşı savunmasız hale gelmesine yol açmaktadır. Bu nedenle, aşının önemi konusunda toplumsal farkındalık yaratmak ve aşılamanın faydalarını geniş kitlelere anlatmak büyük bir gereklilik haline gelmiştir. Su çiçeği gibi hastalıkların önlenebilir olduğunu unutmamak ve toplum sağlığını korumak adına aşılamanın önemini vurgulamak kritik bir noktadır.

Su Çiçeği Nedir?

Su çiçeği, tıbbi adıyla varisella, oldukça bulaşıcı bir enfeksiyon hastalığıdır ve genellikle çocukluk döneminde görülür. Hastalığın etkeni, Varicella Zoster virüsüdür. Çoğunlukla hafif seyretmekle birlikte, özellikle bağışıklık sistemi zayıf bireylerde veya yetişkinlerde daha ciddi komplikasyonlara yol açabilir. Hastalık, solunum yoluyla ya da enfekte kişilerin deri döküntülerine doğrudan temas yoluyla kolayca bulaşabilir. Belirtiler genellikle enfeksiyondan 10-21 gün sonra ortaya çıkar ve başlangıçta hafif ateş, halsizlik ve iştahsızlık gibi grip benzeri semptomlar görülebilir. Daha sonra ciltte küçük, kaşıntılı ve sıvı dolu kabarcıklar şeklinde döküntüler oluşur. Bu döküntüler genellikle yüzde, gövdede ve saçlı deride başlar, ardından tüm vücuda yayılabilir. Kabarcıklar birkaç gün içinde kurur ve kabuklanır, ancak bu süreçte kaşıma nedeniyle iz kalabilir veya enfekte olabilir.

Hastalığın komplikasyonları arasında cilt enfeksiyonları, zatürre, ensefalit (beyin iltihabı) ve nadiren ölüm görülebilir. Özellikle bağışıklık sistemi zayıf bireyler, hamile kadınlar ve yenidoğanlar gibi risk grupları için su çiçeği ciddi bir tehdit oluşturabilir. Ayrıca, su çiçeği geçiren kişilerde Varicella Zoster virüsü sinir hücrelerinde inaktif bir şekilde kalabilir ve yıllar sonra zona (herpes zoster) adı verilen ağrılı bir deri döküntüsü şeklinde tekrar aktif hale gelebilir. Bu nedenle, hastalığın önlenmesi ve kontrol altına alınması büyük önem taşır. Aşı, bireyleri bu hastalığa karşı korumanın en etkili yoludur ve özellikle toplu yaşam alanlarında virüsün yayılmasını önlemede kritik bir rol oynar.

Su Çiçeği Aşısının Tarihçesi

Su çiçeği aşısı, ilk kez Japon bilim insanı Michiaki Takahashi tarafından 1974 yılında geliştirilmiştir. Takahashi, oğlunun su çiçeğine yakalanmasının ardından bu hastalığa karşı bir aşı geliştirmek üzere çalışmalara başlamıştır. Kısa süre içinde başarılı sonuçlar elde etmiş ve aşı, klinik denemelerin ardından güvenilir ve etkili bulunmuştur. 1980’li yıllarda aşı Japonya’da yaygın olarak kullanılmaya başlarken, 1995 yılında ABD Gıda ve İlaç Dairesi (FDA) tarafından onaylanarak ABD’de de kullanılmaya başlanmıştır. Zamanla diğer ülkeler de aşıyı çocukluk aşı takvimine dahil etmiştir.

Aşının geliştirilmesinden önce, her yıl dünya çapında milyonlarca vaka bildirilmekteydi. Aşı sonrası dönemde ise bu sayı dramatik bir şekilde azalmış ve birçok ülkede vakalar neredeyse tamamen ortadan kalkmıştır. Aşı, aynı zamanda su çiçeği salgınlarının önlenmesinde de büyük bir rol oynamaktadır. Aşılanma oranlarının yüksek olduğu toplumlarda hastalığın yayılması büyük ölçüde engellenmiş ve su çiçeğine bağlı komplikasyonlar önemli ölçüde azalmıştır.

Su Çiçeği Aşısının Önemi

Su çiçeği, özellikle çocukluk döneminde sık karşılaşılan, oldukça bulaşıcı ve ciddi komplikasyonlara yol açabilen bir hastalıktır. Aşı, bu hastalığın önlenmesinde modern tıbbın sağladığı en etkili koruma yöntemlerinden biridir. Aşının önemi birkaç temel noktada öne çıkar:

1. Su Çiçeği Bulaşıcılığını Önleme

Su çiçeği virüsü (varisella zoster), solunum yolu damlacıklarıyla ve doğrudan temas yoluyla kolayca yayılabilir. Aşı, toplum genelinde bağışıklığı artırarak hastalığın bulaşma zincirini kırar. Bu durum yalnızca aşılanan bireyleri değil, bağışıklık sistemi zayıf olan ve aşılanamayan kişileri de dolaylı olarak korur.

2. Hastalığın Şiddetini Azaltma

Aşılanmış bireyler su çiçeği geçirse bile hastalık genellikle çok hafif seyreder. Ateş, döküntü ve kaşıntı gibi belirtiler minimum düzeyde kalır ve komplikasyon riski oldukça düşer.

3. Ciddi Komplikasyonları Engelleme

Tedavi edilmediğinde, zatürre, ensefalit (beyin iltihabı), bakteriyel cilt enfeksiyonları ve hatta ölüm gibi ciddi komplikasyonlara yol açabilir. Aşı, bu riskleri neredeyse tamamen ortadan kaldırır.

4. Toplum Bağışıklığını Sağlama (Sürü Bağışıklığı)

Aşı programlarının yaygın uygulanması, toplumda bağışıklık oranını artırarak hastalığın genel görülme sıklığını düşürür. Bu durum, özellikle bağışıklık sistemi zayıf olan kişiler ve bebekler gibi aşılanamayan bireyler için hayati öneme sahiptir.

5. Ekonomik ve Sosyal Faydalar

Hastalığın önlenmesi, bireylerin ve ailelerin hastaneye yatış, ilaç kullanımı ve iş gücü kaybı gibi mali yüklerini azaltır. Ayrıca çocukların okula devam edebilmesi ve ebeveynlerin işlerinden geri kalmaması açısından önemli bir avantaj sağlar.

6. Zona Riskini Azaltma

Varisella-zoster virüsü, su çiçeği hastalığını geçiren bireylerde sinir köklerine yerleşip yıllar sonra zona hastalığına yol açabilir. Aşı, su çiçeği geçirmeyi önleyerek bu riski de azaltır.

Sonuç olarak, aşı bireysel ve toplumsal sağlık açısından büyük önem taşır. Dünya Sağlık Örgütü (WHO) ve birçok sağlık otoritesi, su çiçeği aşısının çocukluk dönemi rutin aşı takvimine dahil edilmesini önermektedir. Aşının güvenilirliği ve etkinliği kanıtlanmış olup, doğru uygulandığında hastalığın hem bireysel hem de toplumsal etkilerini büyük ölçüde ortadan kaldırır.

Su Çiçeği Aşısının Güvenilirliği

Su çiçeği aşısı (Varisella aşısı), su çiçeği hastalığını önlemek için geliştirilmiş güvenli ve etkili bir aşıdır. Bu aşının güvenilirliği, dünya genelinde yapılan geniş çaplı klinik çalışmalar ve uzun vadeli gözlemlerle kanıtlanmıştır. Aşının uygulanmasından sonra ciddi yan etkiler oldukça nadirdir ve genellikle hafif reaksiyonlarla sınırlıdır.

1. Klinik Çalışmalar ve Onay Süreci

Su çiçeği aşısı, birçok ülkede sağlık otoriteleri tarafından kapsamlı klinik denemelerin ardından onaylanmıştır. Bu süreçte aşının güvenliği ve etkinliği titizlikle değerlendirilmiştir. Özellikle çocuklar üzerinde yapılan çalışmalarda, aşının bağışıklık sistemi tarafından iyi tolere edildiği ve su çiçeği virüsüne karşı yüksek oranda koruma sağladığı gözlemlenmiştir.

2. Yan Etkiler

Aşının yaygın yan etkileri genellikle hafif düzeydedir ve şunları içerebilir:

Aşı yerinde kızarıklık, hafif şişlik veya ağrı
Hafif ateş
Halsizlik

Bu belirtiler genellikle birkaç gün içinde kendiliğinden geçer ve tıbbi müdahale gerektirmez. Nadir durumlarda, aşı sonrası düşük ihtimalle daha ciddi reaksiyonlar (örneğin, alerjik reaksiyonlar) gözlemlenmiştir. Ancak bu tür durumlar milyonda birden daha az görülme oranına sahiptir.

3. Risk Gruplarında Güvenlik

Bağışıklık sistemi zayıflamış bireylerde, aşının kullanımı dikkatle değerlendirilmelidir. Bu kişilerde aşının güvenilirliği ile ilgili yapılan çalışmalar, genellikle aşı uygulanmadan önce doktor onayının gerekli olduğunu göstermektedir. Hamile kadınlarda su çiçeği aşısı genellikle önerilmez ve doğumdan sonra yapılması tercih edilir.

4. Toplum Sağlığı Açısından Güvenlik

Su çiçeği aşısı, sadece bireysel değil, toplum sağlığı açısından da güvenli bir çözüm sunar. Aşılamanın yaygınlaşmasıyla, toplum içinde bağışıklık kazanımı artar ve salgınların önüne geçilir. Bu durum, özellikle bebekler, yaşlılar ve bağışıklık sistemi zayıf bireyler gibi yüksek risk grubundaki kişiler için koruma sağlar.

5. Aşı Sonrası İzleme ve Raporlama

Aşı güvenilirliğini artırmak için, dünya genelinde su çiçeği aşısı uygulamalarından sonra olası yan etkiler düzenli olarak raporlanmakta ve izlenmektedir. Bu raporlar, aşının sürekli olarak değerlendirilmesini ve gerektiğinde güvenlik önlemlerinin artırılmasını sağlar.

Aşı, dünya çapında milyonlarca insana güvenle uygulanmıştır ve yan etkilerinin çoğunlukla hafif olduğu kanıtlanmıştır. Aşı, bireyleri su çiçeği hastalığından korumakla kalmaz, aynı zamanda toplum sağlığını destekleyen önemli bir halk sağlığı aracıdır. Bu nedenle, aşının önerilen takvim doğrultusunda uygulanması önemle tavsiye edilir.

Su Çiçeği Aşısının Yan Etkileri Nelerdir? Aşının Riskleri

Su çiçeği aşısı, genellikle güvenli ve etkili bir aşı olarak kabul edilir. Bununla birlikte, her tıbbi müdahalede olduğu gibi, aşının da bazı yan etkileri ve nadir görülen riskleri bulunabilir. Aşı olduktan sonra gözlemlenen yan etkiler genellikle hafif ve geçicidir. Ancak, nadir durumlarda daha ciddi reaksiyonlar ortaya çıkabilir.

1. Hafif Yan Etkiler

Su çiçeği aşısının en yaygın görülen yan etkileri şunlardır:

Enjeksiyon bölgesinde reaksiyonlar: Aşının yapıldığı bölgede kızarıklık, şişlik ve hafif ağrı görülebilir. Bu etkiler genellikle birkaç gün içinde kendiliğinden kaybolur.
Hafif ateş: Aşıdan sonra düşük seviyede bir ateş gelişebilir. Bu, vücudun bağışıklık sisteminin aşıya yanıt verdiğini gösterir.
Hafif döküntüler: Bazı kişilerde, aşıdan sonra birkaç küçük, su çiçeğine benzer döküntü ortaya çıkabilir. Bu durum genellikle ciddi değildir ve kısa sürede geçer.

2. Orta Düzey Yan Etkiler

Daha az sıklıkla görülen ancak orta düzeyde rahatsızlık yaratabilecek etkiler şunlardır:

Halsizlik ve yorgunluk: Aşı sonrasında bazı kişilerde geçici olarak halsizlik hissi olabilir.
Kas veya eklem ağrıları: Vücutta genel bir ağrı veya rahatsızlık hissi oluşabilir.
Lenf bezi şişmesi: Boyun veya koltuk altı gibi bölgelerdeki lenf bezlerinde geçici bir şişlik oluşabilir.

3. Nadir Görülen Ciddi Yan Etkiler

Su çiçeği aşısı nadiren ciddi yan etkilere yol açabilir. Bu tür reaksiyonlar genellikle altta yatan bağışıklık sistemi problemleri veya alerjik yatkınlığı olan kişilerde görülür:

Alerjik reaksiyonlar: Çok nadir durumlarda, anafilaksi olarak bilinen ciddi alerjik reaksiyonlar meydana gelebilir. Bu durum, dudaklarda şişme, nefes darlığı ve şiddetli kaşıntı gibi belirtilerle kendini gösterir ve acil tıbbi müdahale gerektirir.
Febril konvülziyonlar: Yüksek ateş nedeniyle nöbet geçirme riski son derece düşük olmakla birlikte, bazı çocuklarda görülebilir.
Düşük trombosit sayısı (trombositopeni): Nadir vakalarda, kan pıhtılaşmasında rol oynayan trombositlerin sayısında geçici bir azalma olabilir.
Bağışıklık sistemi sorunları olan kişilerde komplikasyonlar: Bağışıklık sistemi zayıf olan bireylerde aşı, su çiçeğine benzer bir enfeksiyon riskini artırabilir.

4. Kimler Dikkatli Olmalı?

Bazı bireyler için su çiçeği aşısı önerilmez veya dikkatle uygulanmalıdır:

Hamile kadınlar: Hamilelik sırasında canlı virüs aşılarından kaçınılmalıdır.
Bağışıklık sistemi baskılanmış bireyler: Kanser tedavisi görenler veya immünosupresif ilaç kullananlar, doktorlarına danışmadan aşı olmamalıdır.
Ciddi alerjisi olanlar: Aşının içerdiği herhangi bir maddeye karşı (örneğin jelatin veya neomisin) ciddi alerjisi olan kişiler aşı olmamalıdır.

5. Yan Etkilerle Baş Etme Yöntemleri

Enjeksiyon bölgesindeki ağrı veya şişlik için soğuk kompres uygulanabilir.
Hafif ateş durumunda parasetamol gibi doktor tarafından önerilen ateş düşürücüler kullanılabilir.
Yan etkiler birkaç gün içinde geçmiyorsa veya beklenenden daha şiddetliyse, mutlaka bir sağlık profesyoneline başvurulmalıdır.

Sonuç olarak, su çiçeği aşısının yan etkileri genellikle hafif ve geçicidir. Ancak, özellikle nadir görülen ciddi reaksiyonlar için bireylerin dikkatli olması ve herhangi bir endişe durumunda tıbbi destek alması önemlidir. Aşıların faydaları, risklerinden çok daha ağır bastığı için toplum sağlığını koruma amacıyla önerilmektedir.

Su Çiçeği Aşısının Uygulanması ve Aşı Takvimi

Su çiçeği aşısı, varisella zoster’e karşı bağışıklık geliştirmek amacıyla kullanılan güvenli ve etkili bir aşıdır. Bu aşı, hem çocuklarda hem de bağışıklığı düşük olan yetişkinlerde ciddi komplikasyonların önlenmesine yardımcı olur. Aşının uygulanması ve takip edilmesi gereken takvim, Dünya Sağlık Örgütü (WHO) ve yerel sağlık otoritelerinin önerileri doğrultusunda belirlenir.

1. Aşının Uygulanma Şekli

Aşı Türü: Su çiçeği aşısı, canlı atenüe (zayıflatılmış) bir virüs aşısıdır. Bu tür aşılar, bağışıklık sistemine daha etkili bir şekilde tepki oluşturacak bir enfeksiyon simülasyonu yapar.
Uygulama Yolu: Aşı, cilt altına (subkutan) veya kas içine (intramüsküler) enjeksiyon yoluyla uygulanır. Subkutan uygulama daha yaygındır.
Doz Miktarı: Her bir doz genellikle 0,5 mL’dir. Aşının uygun şekilde hazırlanması ve uygulanması için sağlık personeli tarafından kullanılacak materyal ve teknikler dikkatle seçilmelidir.

2. Aşı Takvimi

Birinci Doz: Su çiçeği aşısının ilk dozu genellikle 12-15 ay arasında uygulanır. Bu yaş grubu, aşının bağışıklık sistemine en etkili yanıtı oluşturduğu dönemi temsil eder.
İkinci Doz: İkinci doz, ilk dozdan sonra bağışıklık tepkisini güçlendirmek için 4-6 yaş arasında uygulanır. Bazı ülkelerde bu doz daha erken bir yaşta da yapılabilir.
Yetişkinler için: Hastalığı geçirmemiş veya bağışıklığı olmayan yetişkinlere, iki doz aşı 4-8 hafta arayla önerilir. Yetişkinlerde su çiçeği komplikasyon riski daha yüksek olduğu için aşılanma büyük önem taşır.

3. Özel Durumlar

Bağışıklığı Baskılanmış Bireyler: Canlı aşı olduğu için, bağışıklık sistemi ciddi şekilde baskılanmış bireylere uygulanması önerilmez. Bu bireylerde bağışıklık sağlamak için farklı yaklaşımlar gerekebilir.
Hamilelik: Su çiçeği aşısı hamilelik döneminde uygulanmaz. Aşılama yapılması planlanan kadınların aşıdan sonraki 1 ay boyunca hamile kalmamaları önerilir.
Maruziyet Sonrası Aşılama: Su çiçeği virüsüne maruz kalan bireylere, 3-5 gün içinde aşı yapılması durumunda hastalığın şiddeti azaltılabilir veya tamamen önlenebilir.

4. Aşılanma Oranlarının Önemi

Su çiçeği aşısının düzenli uygulanması, bireysel bağışıklık oluşturmanın yanı sıra toplum bağışıklığının sağlanmasına da katkı sunar. Yüksek aşılama oranları, virüsün toplumda dolaşımını önemli ölçüde azaltır ve hem doğrudan hem de dolaylı koruma sağlar.

5. Aşının Saklanması ve Uygulama Koşulları

Saklama Şartları: Aşılar, etkili kalmaları için +2°C ile +8°C arasında saklanmalıdır. Dondurulmamalıdır.
Uygulama Öncesi Kontrol: Aşı flakonu, kullanım öncesinde dikkatle incelenmeli; son kullanma tarihi geçmiş, çözeltisi bulanık veya partikül içeren aşılar kullanılmamalıdır.

Bu aşı takvimi ve uygulama yönergeleri, bölgesel ve ulusal sağlık otoritelerinin önerileriyle değişiklik gösterebilir. Her bireyin sağlık geçmişi ve risk faktörleri dikkate alınarak doktor tarafından uygun aşı şeması belirlenmelidir.

Sonuç

Aşı, hem bireysel hem de toplumsal sağlığı korumada büyük bir rol oynayan etkili ve güvenilir bir yöntemdir. Su çiçeği gibi bulaşıcı ve potansiyel olarak ciddi sonuçlar doğurabilen hastalıkların kontrol altına alınmasında aşının önemi büyüktür. Aşılama oranlarının düşmesi, toplumları bu tür salgınlara karşı savunmasız hale getirdiği için, aşının yaygın bir şekilde uygulanması son derece kritik bir meseledir. Su çiçeği aşısı, yalnızca bireylerin sağlığını korumakla kalmaz, aynı zamanda topluluk bağışıklığını artırarak hastalığın yayılmasını da önler. Aşılanmanın önemi konusunda toplumsal farkındalığın artırılması, bu hastalığın ortadan kaldırılmasında en etkili yoldur.

Referanslar:

Aşı: Su Çiçeği Aşısı Uygulamada 5 Adım (Varisella)
Arvin, A. M. (1996). Varicella-zoster virus. Clinical Microbiology Reviews, 9(3), 361-381.
Marin, M., Guris, D., Chaves, S. S., Schmid, S., & Seward, J. F. (2007). Prevention of varicella: Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP). MMWR Recommendations and Reports, 56(RR-4), 1-40.
Gershon, A. A., Takahashi, M., & Seward, J. F. (2013). Varicella vaccine. In Plotkin, S. A., Orenstein, W. A., Offit, P. A. (Eds.), Vaccines (6th ed., pp. 837-869). Elsevier.
Oxman, M. N. (2000). Clinical manifestations of varicella and herpes zoster. The Journal of Infectious Diseases, 186(S1), S65-S70.
Wharton, M. (1996). The epidemiology of varicella-zoster virus infections. Infectious Disease Clinics of North America, 10(3), 571-581.
Breuer, J. (2005). Monitoring varicella vaccine coverage and effectiveness in Europe. The Pediatric Infectious Disease Journal, 24(8), 755-756.
Takahashi, M., Otsuka, T., Okuno, Y., Asano, Y., & Yazaki, T. (1974). Live vaccine used to prevent the spread of varicella in children in hospital. The Lancet, 304(7892), 1288-1290.
Kuter, B., Matthews, H., Shinefield, H., et al. (1991). Immune response to one and two doses of varicella vaccine in healthy children and adolescents. The Pediatric Infectious Disease Journal, 10(7), 512-518.
Shapiro, E. D., Vazquez, M., & Esposito, D. (2001). Effectiveness of 2 doses of varicella vaccine in children. The New England Journal of Medicine, 344(2), 154-155.
Macartney, K. K., & Burgess, M. A. (2000). Varicella vaccination: Immunogenicity and safety. The Journal of Paediatrics and Child Health, 36(6), 543-546.
Gershon, A. A., LaRussa, P. S., & Hardy, I. (2000). Varicella vaccine: The American experience. The Journal of Infectious Diseases, 181(S1), S199-S203.
Arvin, A. M., & Whitley, R. J. (1998). Varicella-zoster virus vaccines. In Stanley, P. L., & Whitaker, H. (Eds.), Vaccines in Immunology (pp. 245-264). Elsevier.
Vázquez, M., LaRussa, P. S., Gershon, A. A., et al. (2004). The effectiveness of the varicella vaccine in clinical practice. The New England Journal of Medicine, 344(13), 955-960.
Marin, M., Zhang, J. X., & Seward, J. F. (2011). Near elimination of varicella deaths in the US after implementation of the vaccination program. Pediatrics, 128(2), 214-220.
Heininger, U., Seward, J. F., & Bonhoeffer, J. (2006). The global impact of varicella vaccination. Current Opinion in Pediatrics, 18(1), 104-110.
Loparev, V. N., Rubtcova, E., & Seward, J. F. (2007). Genotyping of varicella-zoster viruses from the United States. The Journal of Infectious Diseases, 195(7), 924-930.
Bonanni, P., Breuer, J., & Gershon, A. (2009). Vaccination against varicella in Europe: Is it time for a universal childhood immunization program? Pediatric Infectious Disease Journal, 28(3), 259-266.
Zhou, F., Ortega-Sanchez, I. R., & Guris, D. (2008). An economic analysis of the universal varicella vaccination program in the United States. JAMA Pediatrics, 162(9), 855-862.
Chaves, S. S., Lopez, A. S., Watson, T. L., et al. (2007). Varicella in infants after implementation of the US vaccination program. Pediatrics, 120(3), e802-e809.
Nguyen, H. Q., Jumaan, A. O., & Seward, J. F. (2005). Decline in mortality due to varicella after implementation of varicella vaccination in the United States. The New England Journal of Medicine, 352(5), 450-458.
Sauerbrei, A., & Wutzler, P. (2000). The use of varicella vaccine in healthy individuals. The Pediatric Infectious Disease Journal, 19(8), 763-771.
Schmid, D. S., & Jumaan, A. O. (2010). Impact of varicella vaccine on varicella-zoster virus dynamics. Clinical Microbiology Reviews, 23(1), 202-217.
Goldmann, D. A., & Katz, S. L. (1996). Prevention of nosocomial transmission of varicella-zoster virus. The Journal of Pediatrics, 128(5), 621-622.
Leung, J., Harpaz, R., & Molinari, N. A. (2011). Impact of the varicella vaccination program on varicella-related hospitalizations. Pediatrics, 128(5), 791-797.
Macartney, K., Heywood, A. E., & McIntyre, P. (2006). Vaccines for preventing varicella in children and adults. The Cochrane Database of Systematic Reviews, 18(3), CD001833.
Rentier, B., & Gershon, A. A. (2004). Consensus: Varicella vaccination of healthy children: A challenge for Europe. Pediatric Infectious Disease Journal, 23(5), 379-389.
Ward, K. N., Andrews, N. J., & Verity, C. M. (2007). Failure to reach the goal of measles elimination: Lack of impact of MMR vaccine coverage. The Lancet, 369(9568), 191-192.
Paul, S. P., & Hawkins, K. C. (2005). Review of varicella vaccine effectiveness in Europe. Journal of Epidemiology & Community Health, 59(8), 652-656.
Gray, G. C., & Walter, E. B. (2004). Safety of varicella vaccine during pregnancy. American Journal of Obstetrics & Gynecology, 190(4), 1245-1247.
Breuer, J. (2008). Herpes zoster in vaccinated populations. Journal of Clinical Virology, 43(4), 254-259.
Siedler, A., & Heininger, U. (2014). Varicella vaccination in Europe: Germany leads the way. Journal of Pediatric Infectious Diseases, 33(4), 197-202.
Miller, E., & Vázquez, M. (2006). Epidemiology of varicella in the vaccine era. Clinical Infectious Diseases, 42(8), 1080-1086.
Quinlivan, M. L., & Breuer, J. (2005). Molecular studies of the Oka varicella vaccine. The Journal of Infectious Diseases, 191(2), 198-202.
Bilcke, J., Beutels, P., & Brisson, M. (2012). Health and economic outcomes of varicella vaccination. Clinical Infectious Diseases, 54(6), 757-764.
Gershon, A. A. (2009). Varicella vaccine: Rare serious problems—but the benefits outweigh the risks. The Journal of Infectious Diseases, 200(2), 321-323
https://scholar.google.com/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
https://www.researchgate.net/
https://www.nhs.uk/

Sağlık Bilgisi Paylaş !