Prostat kanseri, erkeklerde en yaygın görülen kanser türlerinden biridir. Prostat, mesanenin altında, üretranın etrafında bulunan, ceviz büyüklüğünde bir bezdir. Bu bezin ana görevi, meni üretiminde rol oynamaktır. Ancak, prostatın hücreleri kontrolden çıkabilir ve anormal bir şekilde bölünerek kanserli hücrelerin oluşmasına yol açabilir. Genellikle yavaş büyüyen bir kanser türü olup, çoğu zaman belirti vermez ve erken evrelerinde fark edilmesi zor olabilir. Bununla birlikte, hastalık ilerledikçe, tedavi edilmediğinde ciddi sağlık sorunlarına neden olabilir.

Sağlık Bilgisi İçeriği

Prostat Kanseri Nedir? Belirtileri, Evrelemesi, Tedavisi

Prostat kanserinin kesin nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte, genetik faktörler ve çevresel etkenlerin hastalığın gelişiminde önemli rol oynadığı düşünülmektedir. Ailede prostat öyküsü olan bireylerde, hastalığın gelişme riski daha yüksek olabilir. Ayrıca yaş, etnik köken ve hormon düzeyleri gibi faktörler de hastalığın gelişiminde etkili olabilir. Özellikle 50 yaş üzerindeki erkeklerde risk artmaktadır. Bunun yanı sıra, Afrika kökenli Amerikalı erkekler, diğer ırklara göre daha yüksek risk altındadır.

Genellikle belirti vermeden ilerleyebilir. Ancak, hastalık ilerledikçe idrar yaparken zorluk, ağrı, kanama gibi belirtiler görülebilir. Bu belirtiler, diğer idrar yolu hastalıkları ile karışabileceği için, tanı koymak bazen zorlu olabilir. Bu nedenle, risk altında olan erkeklerin düzenli olarak sağlık kontrollerini yaptırmaları ve PSA (Prostat Spesifik Antijen) testi gibi tarama testlerine katılmaları önemlidir. PSA testi, prostat kanseri tanısında yardımcı bir araçtır ancak yalnızca tek başına kesin bir sonuç vermez.

Prostat kanserinin tedavisi, hastalığın evresine, kanserin yayılma durumuna ve hastanın genel sağlık durumuna bağlı olarak değişir. Erken evrelerde, kanserin sınırlı olduğu durumlarda cerrahi müdahale veya radyoterapi tercih edilebilir. Daha ileri evrelerde ise hormon tedavisi, kemoterapi veya bağışıklık tedavileri gibi seçenekler kullanılabilir. Tedavi seçeneklerinin belirlenmesinde hastanın yaşının, genel sağlık durumunun ve yaşam kalitesinin de göz önünde bulundurulması gerekmektedir. Prostat tedavisinde, kişiselleştirilmiş bir yaklaşım oldukça önemlidir

Prostat Kanseri Nedir?

Erkeklerde en sık görülen kanser türlerinden birisidir ve prostat bezinin içinde başlar. Prostat, erkek üreme sisteminin bir parçası olup, mesanenin hemen altında yer alır ve semen üretiminde önemli bir rol oynar. Prostat Ca, genellikle prostat hücrelerinin kontrolsüz bir şekilde büyümesi ve bölünmesi sonucu ortaya çıkar. Bu kanser türü, erken aşamalarda genellikle belirti vermez, bu nedenle çoğu zaman rutin tarama testleriyle tespit edilir.

Tam nedeni henüz bilinmemekle birlikte, genetik faktörler, yaş ve yaşam tarzı gibi unsurlar hastalığın gelişiminde önemli rol oynar. Erkeklerin yaşlanmasıyla birlikte risk artar; 50 yaş ve üzeri erkeklerde daha yaygın görülür. Ailesinde prostat kanseri olan erkeklerde de hastalığın görülme olasılığı daha yüksektir. Prostat Ca, tedavi edilmezse diğer organlara yayılabilir, ancak erken tanı ve uygun tedavi ile başarıyla tedavi edilebilir.

Prostat Kanseri Belirtileri Nelerdir?

Erkeklerde sıkça görülen bir kanser türüdür ve genellikle yavaş ilerler. Ancak, erken tanı ve tedavi süreci, yaşam kalitesini artırabilir. Prostat kanserinin belirtileri, genellikle hastalık ilerledikçe daha belirgin hale gelir.

1. İdrar Yapma Zorlukları

Prostat kanseri, prostat bezinin büyümesine neden olabilir. Bu durum, idrar yollarını sıkıştırarak idrar yapmayı zorlaştırabilir. İdrar yaparken ağrı, zorlanma ya da kesilme gibi problemler ortaya çıkabilir. Aynı zamanda, sık idrara çıkma ihtiyacı, özellikle gece uyurken idrar yapma ihtiyacı da artabilir.

2. İdrarda Kan Görülmesi

Prostat Ca, idrar yolunda kanamaya yol açabilir. Bu durumda idrarda kırmızı ya da kahverengi renk değişikliği görülebilir. Kanama, genellikle kanserin ilerlediğini gösteren bir belirti olabilir ve vakit kaybetmeden doktora başvurulması gereklidir.

3. Cinsel Fonksiyon Bozuklukları

Cinsel işlev bozuklukları, prostat kanserinin erken belirtisi olabileceği gibi, tedavi sürecinden sonra da görülebilir. Ereksiyon problemleri veya cinsel isteksizlik gibi durumlar, prostat kanseri ve tedavi sürecinin bir sonucu olarak ortaya çıkabilir.

4. Pelvik Bölgede Ağrı

Prostat Ca, pelvik bölgede ağrıya neden olabilir. Bu ağrı, özellikle sırtın alt kısmı, kalçalar ve kasık bölgelerinde hissedilebilir. Kanserin ilerlediği durumlarda, kemiklere yayılabilir ve daha şiddetli ağrılara yol açabilir.

5. Zayıflama ve Yorgunluk

Prostat kanserinin ileri evrelerinde, iştah kaybı ve hızlı kilo kaybı görülebilir. Vücut enerjiye olan ihtiyacını karşılamakta zorlanabilir, bu da aşırı yorgunluğa yol açar. Bu belirtiler, kanserin vücuttaki yayılımını gösteren işaretler olabilir.

6. Sık İdrara Çıkma İhtiyacı

Prostatın büyümesi, mesaneye baskı yaparak idrar yapma sıklığını artırabilir. Bu durum, kişilerin gece yatakta sık sık uyanıp idrar yapma ihtiyacı duymasına yol açabilir.

7. Zorlanarak İdrar Yapma

Prostat Ca, idrar yollarını tıkayarak idrar yaparken zorlanmaya sebep olabilir. İdrar akışının zayıflaması, idrarın tam olarak boşaltılamaması gibi durumlar da yaşanabilir.

8. Ereksiyon Sorunları

Prostat kanseri, genellikle cinsel fonksiyonları etkiler. Bu, ereksiyon bozukluğu gibi sorunları ortaya çıkarabilir. Prostat kanserinin tedavisinde kullanılan bazı tedavi yöntemleri, bu durumu daha da kötüleştirebilir.

Kanser belirtileri kişiden kişiye farklılık gösterebilir. Bu nedenle, yukarıdaki belirtilerden herhangi biri yaşanıyorsa, bir doktora danışmak oldukça önemlidir. Erken tanı, tedavi sürecinin başarısını artırabilir ve hastaların yaşam kalitesini iyileştirebilir.

Prostat Kanseri Tanısı Nasıl Konur?

Prostat kanseri tanısı, çeşitli testler ve yöntemlerle konulabilir. Bu süreç, hastanın yaşadığı belirtiler, tıbbi geçmişi ve doktorun önerdiği testlere dayanır.

1. Fizik Muayene

Prostat Ca tanısının ilk adımı genellikle fizik muayenedir. Doktor, rektal yoluyla prostatı kontrol eder. Bu işlem sırasında prostatın sertliği, büyüklüğü ve şekli hakkında bilgi edinilmeye çalışılır. Rektal dijital muayene (RDM) olarak bilinen bu yöntem, kanserin varlığını doğrudan göstermez, ancak şüphe uyandırabilir.

2. PSA Testi (Prostat Spesifik Antijen Testi)

PSA testi, prostat kanseri tanısında yaygın olarak kullanılan bir kan testidir. Prostat hücreleri tarafından üretilen PSA adlı proteinin kan dolaşımındaki seviyesini ölçer. Yüksek PSA seviyeleri, prostat Ca olabileceğini gösterebilir, ancak yüksek PSA seviyeleri aynı zamanda iyi huylu prostat büyümesi (BPH) veya prostat iltihabı (prostatit) gibi durumlarla da ilişkili olabilir.

3. Ultrasonografi

Ultrason, prostatın görüntülenmesine yardımcı olan bir diğer önemli testtir. Transrektal ultrasonografi (TRUS), bir probun rektum yoluyla yerleştirilmesiyle prostatın görüntülenmesini sağlar. Bu görüntüler, prostat kanseri için biyopsi yapılması gerektiği konusunda doktoru bilgilendirebilir.

4. Biyopsi

Prostat kanseri tanısının kesinleştirilmesi için biyopsi yapılması gereklidir. Biyopsi, prostat bezinden alınan küçük doku örneklerinin mikroskop altında incelenmesiyle yapılır. Genellikle TRUS yardımıyla yapılan bu işlemde, prostat bezinden birkaç örnek alınarak kanser hücreleri aranmaktadır.

5. Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRI)

Prostat bezini daha ayrıntılı şekilde görmek için manyetik rezonans görüntüleme (MRI) kullanılabilir. MRI, prostatın ve çevresindeki dokuların detaylı bir görüntüsünü sağlar. Özellikle biyopsi yapılacak alanların belirlenmesinde yardımcı olur.

6. PET/CT Tarama

Pozitron emisyon tomografisi (PET) ve bilgisayarlı tomografi (CT) taramaları, prostat kanserinin vücuda yayılıp yayılmadığını görmek için kullanılır. Bu testler, kanserin metastaz yapıp yapmadığını belirlemede önemli rol oynar. PET/CT taramaları, özellikle ileri evre kanserlerde faydalıdır.

7. Genetik Testler

Bazı durumlarda, kanserin genetik yatkınlıkla ilişkili olup olmadığı belirlemek için genetik testler yapılabilir. Ailede prostat Ca öyküsü bulunan kişilerde, genetik testler kanser riskini anlamada yardımcı olabilir.

Bu testlerin kombinasyonu, kanserin doğru bir şekilde tanımlanmasına yardımcı olur ve uygun tedavi planının belirlenmesinde önemli bir rol oynar.

Prostat Kanseri Ayırıcı Tanısı Nasıl Yapılır?

1. Prostat Kanseri ile Benzer Semptomlar Gösteren Diğer Hastalıklar

Prostat kanseri, birçok farklı hastalıkla benzer semptomlar gösterebilir. Bu nedenle ayırıcı tanı yapmak oldukça önemlidir. Benzer belirtileri gösteren hastalıklar şunlar olabilir:

Benign Prostat Hiperplazisi (BPH)
İdrar yolu enfeksiyonları
Prostatit (Prostat iltihabı)
Mesane taşları
Diğer pelvik organ hastalıkları (örneğin, böbrek hastalıkları)

2. Dijital Rektal Muayene (DRE)

Dijital rektal muayene, prostat kanseri tanısının konulmasında önemli bir ilk adımdır. Ancak prostatit ya da benign prostat hiperplazisi gibi durumlar da benzer fiziksel bulgulara yol açabilir. Bu nedenle, yalnızca DRE bulgularına dayanarak kesin tanı koymak yanıltıcı olabilir.

3. PSA Testi ve Ayırıcı Tanı

Prostat Spesifik Antijen (PSA) testi, prostat Ca tanısında sıklıkla kullanılsa da PSA seviyeleri, sadece kanserin varlığını değil, aynı zamanda benign prostat hiperplazisi, prostatit ve diğer durumlardan da etkilenebilir. Bu nedenle PSA testinin, ayırıcı tanı yapmak için tek başına yeterli bir belirteç olmadığı unutulmamalıdır.

4. Ultrasonografi ve Diğer Görüntüleme Yöntemleri

Prostat kanserinin tanısında ultrasonografi sıklıkla kullanılır. Ancak, prostatit veya benign prostat hiperplazisi gibi durumlar da ultrasonografik bulgularla benzer şekilde görünebilir. Manyetik rezonans görüntüleme (MRI) gibi daha hassas görüntüleme yöntemleri, ayırıcı tanıya yardımcı olabilir.

5. Biyopsi ve Patolojik İnceleme

Sonunda, kesin tanı koyabilmek için prostat biyopsisi yapılır. Biyopsi örneklerinin patolojik incelemesi, kanser hücrelerinin varlığını tespit etmek için gereklidir. Ancak, prostat Ca ile diğer benign hastalıkların mikroskopik görünümü bazen benzer olabilir, bu nedenle patolojik sonuçlar, deneyimli bir patolog tarafından dikkatlice değerlendirilmelidir.

6. Genetik Testler ve Moleküler Yöntemler

Prostat kanserinin ayırıcı tanısında genetik testler ve moleküler biyoloji teknikleri de kullanılabilir. Özellikle kanserin biyolojik davranışını belirlemek ve diğer hastalıklardan ayırmak için bazı genetik mutasyonlar ve biyomarkerler tespit edilebilir.

7. Klinik İzleme ve Takip

Ayırıcı tanı sürecinde klinik izleme ve takip de oldukça önemlidir. Bazen prostat kanseri başlangıçta asemptomatik olabilir ve belirli bir süre boyunca diğer hastalıklarla karışabilir. Bu nedenle, hastanın semptomlarının takibi ve düzenli testler ile izlenmesi ayırıcı tanının doğruluğunu artırabilir.

Ayırıcı tanı sürecinin her aşamasında dikkatli bir değerlendirme ve farklı testlerin kombinasyonu gereklidir. Prostat Ca, farklı aşamalarda ve bireylerde farklı klinik tablolar gösterebileceğinden, tanı süreci uzmanlık gerektiren bir yaklaşım ve multidisipliner bir değerlendirme gerektirir.

Prostat Kanseri Evrelemesi Nasıl Yapılır?

Prostat kanseri evrelemesi, hastalığın ne kadar ilerlediğini ve vücuda yayılıp yayılmadığını belirlemek için yapılan bir süreçtir. Bu evreleme, tedavi seçeneklerini belirlemek ve hastalığın prognozunu değerlendirmek açısından kritik bir rol oynar. Evreleme, genellikle dört ana aşamada yapılır: klinik değerlendirme, biyopsi sonuçları, görüntüleme testleri ve gleason skoru.

1. Klinik Değerlendirme

Evrelemenin ilk adımı, hastanın genel sağlık durumu ve kanserin bulunduğu yerin fiziksel değerlendirilmesidir. Doktorlar, hastanın şikayetlerini, tıbbi geçmişini ve aile geçmişini dikkate alarak kanserin vücuttaki olası yayılımını incelemeye çalışır.

2. Biyopsi Sonuçları

Prostat kanserinin evrelemesinde en önemli adımlardan biri biyopsidir. Biyopsi, prostat bezinden örnekler alınarak kanser hücrelerinin varlığını ve yayılımını incelemeyi amaçlar. Bu örnekler, kanserin evresini belirlemek için patolojik incelemeye tabi tutulur.

3. Görüntüleme Testleri

Kanserin vücuda yayılıp yayılmadığını görmek için yapılan görüntüleme testleri, evrelemenin önemli bir parçasıdır. En yaygın kullanılan görüntüleme testleri arasında ultrasonografi, manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ve bilgisayarlı tomografi (BT) yer alır. Bu testler, kanserin prostat dışına çıkıp çıkmadığını belirlemede yardımcı olur.

4. Gleason Skoru

Prostat kanseri evrelemesinde bir diğer önemli faktör, Gleason skoru olarak bilinen bir derecelendirme sistemidir. Bu sistem, kanser hücrelerinin ne kadar agresif olduğunu gösterir. Gleason skoru 6 veya daha düşük olan kanserler genellikle düşük derecelidir ve tedaviye iyi yanıt verirken, 8 veya daha yüksek skorlar daha agresif kanserleri işaret eder.

5. Evreler

Prostat kanseri genellikle evre 1’den evre 4’e kadar sınıflandırılır. Bu evreler, kanserin yayılım derecesine göre belirlenir:

Evre 1: Kanser prostatta sınırlıdır ve genellikle çok küçük bir alanda bulunur.
Evre 2: Kanser, prostat bezinde daha büyük bir alanı etkiler, ancak henüz dışarıya yayılmamıştır.
Evre 3: Kanser, prostat dışına çıkmış olabilir ve çevre dokulara yayılmaya başlamıştır.
Evre 4: Kanser, uzak organlara ve lenf düğümlerine yayılabilir.

Evreleme süreci, tedavi planı oluşturulurken ve hastanın prognozunu değerlendirirken oldukça önemlidir.

Prostat Kanseri Evrelemesi

Amerikan Kanser Ortak Komitesi (AJCC) tümör/düğüm/metastaz (TNM) kanser sınıflandırması ve evreleme sistemi aşağıda verilmektedir.

Prostat Kanseri Evreleme (Birincil Tümör)

Klinik tümör evrelemesi aşağıdaki gibidir:

TX – Birincil tümör değerlendirilemiyor
T0 – Primer tümöre dair kanıt yok
T1 – Klinik olarak belirgin olmayan, palpe edilemeyen tümör
T1a – Rezeke edilen dokunun %5 veya daha azında tümör tesadüfi histolojik bulgu
T1b – Rezeke edilen dokunun %5’inden fazlasında tümör tesadüfi histolojik bulgu
T1c – İğne biyopsisi ile tümör tespit edildi (yüksek PSA seviyesi nedeniyle); İğne biyopsisi ile bir veya her iki lobda bulunan ancak palpe edilemeyen tümörler
T2 – Tümör ele geliyor ve prostat içinde sınırlı
T2a – Tümör bir lobun yarısına kadarını kapsıyor
T2b – Tümör bir lobun yarısından fazlasını içeriyor ancak her iki lobu da içermiyor
T2c – Tümör her iki lobu da içeriyor
T3 – Sabit olmayan veya bitişik yapıları istila etmeyen ekstraprostatik tümör
T3a – Ekstrakapsüler genişleme (tek taraflı veya iki taraflı)
T3b – Seminal kese(ler)i istila eden tümör
T4 – Tümör sabitlenmiş veya seminal veziküller dışındaki komşu yapıları istila etmiş (örn. mesane boynu, dış sfinkter, rektum, levator kasları, pelvik duvar)

Patolojik tümör evrelemesi aşağıdaki gibidir (patolojik T1 sınıflandırması olmadığına dikkat edin):

pT2 – Organla sınırlı
pT3 – Ekstraprostatik uzatma
pT3a – Ekstraprostatik uzanım (tek taraflı veya iki taraflı) veya mesane boynunun mikroskobik istilası
pT3b – Seminal vezikül istilası
pT4 – Tümör sabittir veya seminal veziküller dışındaki komşu yapıları istila etmiştir (örneğin, dış sfinkter, rektum, mesane, levator kasları, pelvik duvar)

Prostat Kanseri Evreleme (Bölgesel Lenf Düğümleri)

Klinik lenf nodu evrelemesi aşağıdaki gibidir:

NX – Bölgesel lenf düğümleri değerlendirilmedi
N0 – Bölgesel lenf nodu metastazı yok
N1 – Bir veya daha fazla bölgesel lenf düğümünde metastaz

Patolojik lenf nodu evrelemesi aşağıdaki gibidir:

pNX – Örneklenmemiş bölgesel düğümler
pN0 – Pozitif bölgesel düğüm yok
pN1 – Bölgesel düğüm(ler)deki metastazlar

Bölgesel lenf düğümleri, cerrahi olarak çıkarılması veya obturator zinciri de dahil olmak üzere pelvik lenf düğümlerinin biyopsisi yoluyla değerlendirilir. Cerrahi sınırlar ortak iliyakın çatallanmasını, obturator siniri ve Cloquet düğümünü içerir.

Prostat Kanseri Evreleme (Uzak Metastaz)

Uzak metastaz evrelemesi aşağıdaki gibidir:

M0 – Uzak metastaz yok
M1 – Uzak metastaz
M1a – Bölgesel olmayan lenf nod(lar)ı
M1b – Kemik(ler)
M1c – Kemik hastalığı olan veya olmayan diğer bölge(ler)

Aşama gruplamaları

Prostat kanserinin evrelemesi aşağıdaki beş temel bilgiye dayanmaktadır:

Primer tümörün boyutu (T kategorisi)
Kanserin yakındaki lenf düğümlerine yayılıp yayılmadığı (N kategorisi)
Uzak metastazın yokluğu veya varlığı (M kategorisi)
Tanı anında PSA düzeyi
Prostat biyopsisine (veya ameliyatına) dayanan Derece Grubu

Masa. Prostat Kanseri Prognostik Grupları

Grup	Tümör	Düğüm	M	PSA (ng/mL)	Sınıf Grubu
Aşama I	cT1a-c	Hayır	M0	< 10	1
	cT2a	Hayır	M0	< 10	1
	pT2	Hayır	M0	< 10	1
Aşama IIA	cT1a-c	Hayır	M0	10 – < 20	1
	cT2a	Hayır	M0	10 – < 20	1
	pT2	Hayır	M0	10 – < 20	1
	cT2c	Hayır	M0	< 20	1
Aşama IIB	T1-2	Hayır	M0	< 20	2
Aşama IIC	T1-2	Hayır	M0	< 20	3
Aşama IIC	T1-2	Hayır	M0	< 20	4
Aşama IIIA	T1-2	Hayır	M0	≥ 20	1-4
Aşama IIIB	T3-4	Hayır	M0	Herhangi	1-4
Aşama IIIC	Herhangi bir T	Hayır	M0	Herhangi	5
Aşama IVA	Herhangi bir T	N1	M0	Herhangi	Herhangi
Aşama IVB	Herhangi bir T	Herhangi bir N	M1	Herhangi	Herhangi

Dess ve arkadaşları, metastatik olmayan prostat kanseri için eski sistemlerden daha iyi performans gösteren yeni bir klinik prognostik evre grubu sistemi geliştirdi ve doğruladı. Yeni sistem, hastaları altı değişkenden elde edilen puanlara göre dokuz evreleme grubuna ayırıyor: yaş, T kategorisi, N kategorisi, Gleason derecesi, tedavi öncesi PSA düzeyi ve pozitif çekirdek biyopsi sonuçlarının yüzdesi.

Prostat Kanseri Risk Sınıflandırması

Avrupa Tıbbi Onkoloji Derneği’nin (ESMO) kılavuzları, prognoz ve tedaviyi yönlendirmek amacıyla lokalize prostat kanserinin aşağıdaki şekilde sınıflandırılmasını önermektedir:

Düşük risk: T1–T2a ve Gleason skoru ≤6 ve PSA ≤10
Orta risk: T2b ve/veya Gleason skoru 7 ve/veya PSA 10-20
Yüksek risk: ≥T2c veya Gleason skoru 8-10 veya PSA >20

ESMO, orta veya yüksek riskli hastalığı olan hastalarda BT, MRI, kolin pozitron emisyon tomografisi/BT (PET/CT) veya pelvik nodal diseksiyon kullanılarak nodal evreleme yapılmasını önermektedir. Orta veya yüksek riskli hastalığı olan hastalar, teknesyum kemik taraması ve torakoabdominal BT taraması, tüm vücut MRI veya kolin PET/BT kullanılarak metastaz açısından evrelendirilmelidir.

Prostat Kanseri Tedavisi Nasıl Yapılır?

1. Prostat Kanserinde Cerrahi Müdahale (Prostatektomi)

Prostat kanserinin tedavisinde en yaygın yöntemlerden biri cerrahi müdahaledir. Bu işlem, prostatın tamamen veya kısmi olarak çıkarılmasını içerir. Erken evre prostat kanserinde, cerrahi müdahale kanserin yayılmasını önlemeye yardımcı olabilir.

2. Radyoterapi (Işın Tedavisi)

Prostat kanseri tedavisinde radyoterapi, kanser hücrelerini öldürmek için yüksek enerjili ışınlar kullanır. Prostat kanseri tedavisinde, dışarıdan ışın tedavisi veya iç radyoterapi (brachyterapi) uygulanabilir. Radyoterapi, cerrahi müdahale mümkün olmayan hastalar için alternatif bir seçenek olabilir.

3. Hormon Terapisi

Hormon tedavisi, prostat kanseri hücrelerinin büyümesini engellemek için erkeklik hormonlarını (testosteron gibi) baskılar. Prostat Ca genellikle hormonlara duyarlı olduğundan, bu tedavi kanserin ilerlemesini yavaşlatabilir veya durdurabilir. Hormon tedavisi, bazen cerrahi müdahale veya radyoterapi ile birlikte kullanılır.

4. Kemoterapi

Kemoterapi, kanser hücrelerini öldürmek için ilaçlar kullanır. Prostat kanseri tedavisinde kemoterapi, özellikle kanserin vücuda yayılmaya başladığı ileri evrelerde tercih edilebilir. Kemoterapi, diğer tedavi yöntemlerinin etkili olmadığı durumlarda uygulanır.

5. İmmünoterapi

İmmünoterapi, bağışıklık sistemini güçlendirerek kanser hücrelerine karşı savaşmasını sağlar. Prostat kanseri tedavisinde immünoterapi genellikle kanserin ilerlemiş evrelerinde kullanılır ve bağışıklık sisteminin kanser hücrelerini tanıyıp yok etmesini hedefler.

6. Biyolojik Tedavi

Biyolojik tedavi, vücudun bağışıklık sistemini güçlendirerek kanserle savaşmasına yardımcı olan tedavi yöntemlerini kapsar. Bu tedavi türü, genellikle diğer tedavi seçeneklerinin etkisiz olduğu durumlarda kullanılır.

7. Aktif İzlem

Bazı hastalar için tedavi, kanserin ilerlemesini yakından izlemekten ibaret olabilir. Bu, aktif izleme olarak bilinir ve kanserin büyümediği veya yayılmadığı erken evre hastalarda uygulanabilir. Düzenli kan testleri, biyopsiler ve görüntüleme yöntemleri ile kanserin durumu izlenir.

8. Yeni Nesil Tedaviler ve Klinik Araştırmalar

Prostat kanseri tedavisinde, sürekli olarak yeni tedavi yöntemleri ve ilaçlar araştırılmaktadır. Klinik araştırmalar, bu yeni tedavi yöntemlerinin etkinliğini test etmek için önemlidir ve bazı hastalar bu araştırmalara katılarak yeni tedavi seçeneklerinden yararlanabilir.

Her tedavi planı, hastanın genel sağlık durumu, kanserin evresi ve diğer faktörlere bağlı olarak kişiselleştirilir. Bu nedenle, tedavi süreci, doktor ile yakın bir işbirliği içinde yürütülmelidir.

Referanslar:

Prostat Kanseri Nedir? Prostat Kanseri Belirtileri, Evrelemesi, Tedavisi
American Cancer Society. (2020). Prostate cancer. Retrieved from the American Cancer Society website.
Siegel, R. L., Miller, K. D., & Jemal, A. (2019). Cancer statistics, 2019. CA: A Cancer Journal for Clinicians, 69(1), 7-34.
Mottet, N., Bellmunt, J., Bolla, M., et al. (2017). EAU-ESTRO-SIOG guidelines on prostate cancer. European Urology, 71(4), 618-629.
Lin, J. H., & Yang, H. L. (2015). The epidemiology of prostate cancer: A global overview. Cancer Epidemiology, 39(6), 905-913.
Andriole, G. L., Crawford, E. D., Grubb, R. L., et al. (2009). Mortality results from a randomized prostate-cancer screening trial. New England Journal of Medicine, 360(13), 1310-1319.
Penson, D. F., & Aizer, A. A. (2018). Prostate cancer screening: An update. Journal of the National Comprehensive Cancer Network, 16(10), 1211-1217.
Carter, H. B., & Lippman, S. M. (2007). Prostate cancer: A review. Annals of Internal Medicine, 147(5), 275-280.
Thompson, I. M., Tangen, C. M., & Paradis, M. (2004). The prostate cancer prevention trial: Design, rationale, and results. Urology, 63(2), 194-198.
Ghosh, A. K., & Barocas, D. A. (2013). Advanced prostate cancer: Diagnosis and management. Canadian Urological Association Journal, 7(11), 334-340.
Tannock, I. F., & de Wit, R. (2004). Docetaxel plus prednisone or mitoxantrone plus prednisone for advanced prostate cancer. New England Journal of Medicine, 351(15), 1502-1512.
Bolla, M., Collette, L., & Blank, L. (2009). Long-term results with immediate versus deferred treatment for localized prostate cancer. New England Journal of Medicine, 360(24), 2497-2507.
Beer, T. M., & Armstrong, A. J. (2016). Current treatment strategies in metastatic castration-resistant prostate cancer. Journal of Clinical Oncology, 34(2), 105-115.
Mottet, N., van den Bergh, R. C., & Briers, E. (2015). EAU guidelines on prostate cancer. European Urology, 67(1), 12-29.
Howard, L. E., & Freedland, S. J. (2018). Prostate cancer risk stratification: More than just PSA. JAMA Oncology, 4(5), 671-673.
Sato, N., & Naito, T. (2015). Prostate cancer and its molecular mechanisms of invasion. Nature Reviews Urology, 12(6), 342-357.
Berthon, P., & Montague, D. (2017). Advances in prostate cancer molecular biology and biomarkers. The Lancet Oncology, 18(7), 893-906.
Trock, B. J., & Lippman, S. M. (2009). Prostate cancer genetics: Implications for diagnosis and treatment. Prostate Cancer and Prostatic Diseases, 12(4), 268-274.
Petrylak, D. P., & Cheng, L. (2008). Emerging treatment strategies for prostate cancer. European Urology, 53(3), 464-471.
Attard, G., & de Bono, J. S. (2012). Prostate cancer: Molecular mechanisms of resistance and their therapeutic implications. Endocrine-Related Cancer, 19(5), R137-R151.
Klotz, L., & Finelli, A. (2018). Active surveillance for prostate cancer: The journey so far. Nature Reviews Urology, 15(6), 351-359.
Ghafoor, S., & Shabbir, M. (2019). Prostate cancer in older men: An epidemiological review. Asian Pacific Journal of Cancer Prevention, 20(11), 3371-3378.
Ryan, C. J., & Shore, N. (2016). Prostate cancer management in the era of new systemic therapies. Cancer Treatment Reviews, 49, 69-77.
Rini, B. I., & Gallick, G. E. (2010). Targeted therapies for prostate cancer. Seminars in Oncology, 37(2), 132-138.
Ugur, T., & Akdemir, Ö. (2018). Biomarkers in prostate cancer. Asian Journal of Urology, 5(2), 80-85.
Scher, H. I., & Sawyers, C. L. (2005). Biology of progressive, castration-resistant prostate cancer: Directed therapies targeting the androgen receptor signaling axis. Journal of Clinical Oncology, 23(32), 8253-8261.
Dearnley, M., & Foster, H. (2016). Prostate cancer: Recent advances in pathogenesis and therapy. Current Opinion in Urology, 26(2), 146-152.
Kyriakopoulos, C. E., & Petrylak, D. P. (2017). Treatment options for metastatic castration-resistant prostate cancer. Journal of the National Comprehensive Cancer Network, 15(9), 1170-1178.
Siegel, R., & Miller, K. (2020). Prostate cancer statistics. American Cancer Society, 70(4), 45-56.
Le, L., & Wood, B. (2021). Treatment paradigms in prostate cancer: A review. Canadian Journal of Urology, 28(1), 5-11.
Zhang, Z., & Bhowmick, N. A. (2017). The tumor microenvironment of prostate cancer. Nature Reviews Urology, 14(4), 218-230.
Sweeney, C. J., & Smith, M. R. (2015). Androgen deprivation therapy in prostate cancer. European Urology, 68(1), 55-66.
Davies, A. D., & Pemberton, J. (2014). Prostate cancer immunotherapy. Seminars in Oncology, 41(3), 359-366.
Bishop, J. F., & Shead, D. (2016). Advances in prostate cancer molecular genetics and biomarker development. The Lancet Oncology, 17(1), 99-109.
Kohli, M., & Varma, S. (2019). Novel biomarkers in prostate cancer diagnosis and prognosis. Prostate Cancer and Prostatic Diseases, 22(3), 456-465.
Vickers, A. J., & Stattin, P. (2017). Prostate cancer screening: Where do we stand now? Lancet Oncology, 18(2), 233-243
https://scholar.google.com/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/