100 / 100

Hipopituitarizm, beyin tabanında bulunan hipofiz bezinin yetersiz hormon üretimiyle karakterize edilen nadir bir endokrin bozukluktur. Hipofiz bezi, vücudun metabolizma, büyüme, üreme ve diğer temel fizyolojik fonksiyonlarını düzenleyen hormonların üretiminden sorumludur. Hipopituitarizm, bu hormonların eksikliğine bağlı olarak çok çeşitli sağlık sorunlarına yol açabilir. Bu durum, vücudun farklı sistemleri üzerinde olumsuz etkiler yaratır ve yaşam kalitesini ciddi şekilde düşürebilir. Bu bozukluk her yaş grubunu etkileyebilir ve hem erkeklerde hem de kadınlarda görülebilir, ancak semptomları bireyler arasında büyük farklılıklar gösterebilir.

Sağlık Bilgisi İçeriği

Hipopituitarizm: 6 Belirtisi, Nedenleri, Tanısı Ve Tedavisi

Hipopituitarizmin nedenleri oldukça çeşitlidir. Travmatik beyin yaralanmaları, tümörler, enfeksiyonlar ve otoimmün hastalıklar, hipofiz bezine zarar vererek hormon üretiminde aksamalara neden olabilir. Ayrıca bazı genetik bozukluklar da hipopituitarizme yol açabilir. Bu durumun tanısı genellikle zor olabilir çünkü semptomlar, diğer birçok hastalıkla benzerlik gösterebilir ve yavaş yavaş ortaya çıkabilir. Hipopituitarizmin tedavisi, genellikle eksik hormonların yerine konulması yoluyla gerçekleştirilir. Ancak tedavi ömür boyu sürebilir ve düzenli takibi gerektirir.

Hipofiz bezi, beyindeki hipotalamus ile yakın bir ilişki içinde çalışır ve birlikte vücudun endokrin sistemini düzenler. Hipopituitarizm, hipofiz bezinin ön kısmının (adenohipofiz) hasar görmesi sonucu ortaya çıkar ve bu bölüm birçok önemli hormonu salgılar. Bu hormonların eksikliği, hipotiroidizm, adrenal yetmezlik, cinsel fonksiyon bozuklukları ve büyüme sorunları gibi bir dizi tıbbi duruma neden olabilir. Hipopituitarizmde en yaygın eksik hormonlardan bazıları; tiroid uyarıcı hormon (TSH), adrenokortikotropik hormon (ACTH), luteinizan hormon (LH) ve büyüme hormonu (GH) olarak sıralanabilir.

Bu makalede, hipopituitarizmin temel nedenleri, semptomları ve teşhis yöntemleri üzerinde durulacak ve tedavi seçenekleri detaylı bir şekilde ele alınacaktır. Hipopituitarizm, nadir bir rahatsızlık olmasına rağmen, zamanında teşhis ve uygun tedavi ile hastaların yaşam kalitesi önemli ölçüde artırılabilir. Ayrıca, hormon replasman tedavisinin ve düzenli takibin önemi vurgulanarak, bu durumla başa çıkmanın yolları açıklanacaktır.

Hipopituitarizm Nedenleri

Hipopituitarizm, hipofiz bezinin yetersiz hormon üretimiyle karakterize edilen nadir bir hormonal bozukluktur. Hipofiz bezindeki hasar veya işlev bozukluğu, bu durumun temel nedenidir. Hipofiz bezi, vücudun birçok önemli fonksiyonunu düzenleyen hormonları salgılar ve bezin çalışmasındaki herhangi bir aksaklık, ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir. Hipopituitarizmin nedenleri, travmatik olaylardan genetik bozukluklara kadar geniş bir yelpazede değerlendirilebilir. İşte hipopituitarizmin başlıca nedenleri:

1. Hipofiz Tümörleri

Hipopituitarizmin en yaygın nedeni, hipofiz bezinde gelişen iyi huylu tümörlerdir (adenomlar). Bu tümörler, hipofiz bezine baskı yaparak hormon üretimini engelleyebilir.
Tümörün boyutuna bağlı olarak komşu yapılara bası nedeniyle görme kaybı ve baş ağrısı gibi semptomlar da eşlik edebilir.
Bazı durumlarda, tümör tedavisi (cerrahi veya radyasyon) de hipofiz bezine zarar vererek hipopituitarizme yol açabilir.

2. Travmatik Beyin Hasarı (TBI)

Şiddetli kafa travmaları, hipofiz sapında kopma veya hipofiz bezine zarar vererek hormon üretimini etkileyebilir.
Travmaya bağlı hipopituitarizm, genellikle kazalardan sonra ortaya çıkar ve hormon dengesizlikleri uzun yıllar boyunca devam edebilir.

3. Cerrahi Müdahaleler

Hipofiz tümörlerinin veya diğer beyin bölgelerindeki hastalıkların tedavisi için yapılan cerrahi müdahaleler, hipofiz bezine zarar verebilir.
Özellikle transsfenoidal cerrahi (hipofiz tümörlerini çıkarmak için yapılan bir ameliyat) sonrası hipopituitarizm riski artabilir.

4. Radyoterapi

Beyin veya hipofiz bölgesine uygulanan radyasyon tedavisi, hipofiz bezindeki hücrelere zarar vererek hormon üretimini kısıtlayabilir.
Radyoterapinin etkileri genellikle tedaviden yıllar sonra ortaya çıkar ve kalıcı hipopituitarizm riski taşır.

5. Enfeksiyonlar

Menenjit, ensefalit gibi merkezi sinir sistemini etkileyen enfeksiyonlar, hipofiz bezine zarar vererek hipopituitarizme yol açabilir.
Ayrıca, tüberküloz ve sifiliz gibi kronik enfeksiyonlar hipofiz bezini etkileyebilir.

6. Otoimmün Hastalıklar

Hipofizit olarak bilinen otoimmün durumlar, vücudun bağışıklık sisteminin hipofiz bezine saldırmasına neden olabilir.
Bu durum, hipofiz bezinde iltihaplanma ve hasar oluşturarak hormon üretimini etkiler.

7. Doğumsal ve Genetik Bozukluklar

Hipopituitarizm, bazı bireylerde doğuştan gelen bir durum olarak ortaya çıkabilir. Bu durum genellikle genetik mutasyonlardan kaynaklanır.
Kallmann sendromu, PROP1 mutasyonu gibi genetik bozukluklar, hipofiz hormonlarının eksikliğine yol açabilir.
Doğumsal hipopituitarizm, beyin gelişimindeki anomalilerle ilişkilendirilebilir.

8. İskemik ve Vasküler Nedenler

Hipofiz bezine kan akışını sağlayan damarlardaki tıkanıklıklar veya anevrizmalar, hipofiz bezine zarar verebilir.
Sheehan sendromu, doğum sırasında aşırı kan kaybı nedeniyle hipofiz bezinin yeterli kan akışı alamaması sonucu ortaya çıkar ve hipopituitarizme neden olabilir.

9. Toksinler ve İlaçlar

Bazı ilaçlar, özellikle kemoterapi veya immünosupresan tedaviler, hipofiz bezine zarar vererek hormon üretiminde yetersizliğe neden olabilir.
Çevresel toksinlere uzun süreli maruz kalma, hipofiz bezinin işlevini olumsuz etkileyebilir.

10. Diğer Nadir Nedenler

Hipofiz bezinde kistik oluşumlar veya sarkoidoz, histiositozis gibi sistemik hastalıklar hipopituitarizme neden olabilir.
Beyin tümörlerinin hipofiz bezine bası yapması da hormonal dengesizliklere yol açabilir.
Hipofiz bezi çevresindeki tümörler veya yapısal anomaliler de bu duruma katkıda bulunabilir.

Hipopituitarizm, altta yatan nedenin doğru bir şekilde belirlenmesini gerektiren karmaşık bir hastalıktır. Erken teşhis ve tedavi, hastaların yaşam kalitesini artırabilir ve komplikasyonların önlenmesine yardımcı olabilir. Bu nedenle, hipopituitarizmin belirtileri görüldüğünde bir endokrinoloji uzmanına başvurulması önerilir.

Hipopituitarizm Belirtileri

Hipopituitarizm belirtileri, hangi hormonların eksik olduğuna ve hastalığın ne kadar ilerlediğine bağlı olarak değişir. Bu belirtiler genellikle zamanla yavaş yavaş ortaya çıkar ve ilk başta fark edilmesi zor olabilir.

En yaygın belirtiler şunlardır:

Yorgunluk ve Enerji Kaybı: Hipopituitarizm hastalarında sıkça görülen semptomlardan biri, genel bir yorgunluk hissi ve enerji eksikliğidir. Bu durum, adrenal yetmezlik veya tiroid hormonu eksikliğinden kaynaklanabilir.
Cinsel İşlev Bozuklukları: Hormon dengesizliği, cinsel istekte azalma, ereksiyon problemleri ve kadınlarda adet düzensizliklerine yol açabilir. Özellikle LH ve FSH hormonlarının eksikliği, üreme sağlığını olumsuz etkiler.
Büyüme Geriliği: Çocuklarda hipopituitarizm, büyüme hormonunun eksikliği nedeniyle boy kısalığı ve büyüme geriliği ile kendini gösterebilir. Ayrıca, yetişkinlerde kas kütlesinde azalma ve yağlanma artışı da büyüme hormonu eksikliğine bağlı olabilir.
Düşük Kan Basıncı: Adrenal yetmezlik durumunda, düşük kan basıncı ve buna bağlı olarak baş dönmesi ve bayılma hissi yaşanabilir. Bu, kortizol hormonunun eksikliğinden kaynaklanır ve ciddi sonuçlara yol açabilir.
Kilo Alma: Hipotiroidizm sonucu metabolizmanın yavaşlaması, kilo alımına ve obeziteye yol açabilir. Bu durum, TSH hormonunun eksikliği ile ilişkilidir.
Depresyon ve Anksiyete: Hormon dengesizlikleri, beyindeki nörotransmitterlerin çalışmasını etkileyerek ruh hali değişikliklerine, depresyona ve anksiyeteye neden olabilir. Özellikle büyüme hormonu ve tiroid hormonunun eksikliği, bu tür psikolojik semptomlara yol açabilir.

Hipopituitarizm Tanısı

Hipopituitarizm, hipofiz bezinin yetersiz çalışması sonucu bir veya daha fazla hormonun eksik üretilmesiyle karakterize edilen bir durumdur. Bu hastalığın tanısı, semptomların karmaşıklığı ve çok sayıda hormonun etkilenmesi nedeniyle detaylı bir değerlendirme gerektirir. Tanı süreci, kapsamlı bir tıbbi öykü alınmasını, fiziksel muayeneyi, kan testlerini ve görüntüleme yöntemlerini içerir. İşte hipopituitarizm tanısında izlenen temel adımlar:

1. Tıbbi Öykü ve Fiziksel Muayene

Semptomların Belirlenmesi: Hastanın yorgunluk, kilo kaybı, cinsel işlev bozukluğu, soğuk intoleransı, cilt kuruluğu, düşük tansiyon veya büyüme geriliği gibi belirtileri değerlendirilir.
Geçmiş Sağlık Durumu: Beyin travması, enfeksiyon, tümörler veya önceki radyoterapi gibi hipofiz disfonksiyonuna yol açabilecek faktörler sorgulanır.
Aile Öyküsü: Genetik olarak aktarılan endokrin hastalıklar hakkında bilgi alınır.
Fiziksel Belirtiler: Hipofiz hormonlarının eksikliği nedeniyle oluşabilecek fiziksel değişiklikler, örneğin cilt tonu değişiklikleri, vücut kıllarında azalma, çocuklarda büyüme geriliği gibi belirtiler incelenir.

2. Hormon Seviyelerinin Ölçülmesi

Hipopituitarizmin kesin tanısı, eksik hormonların belirlenmesiyle konur. Bu süreçte kan testleri kullanılarak hipofiz hormon seviyeleri ve hedef organların hormonları değerlendirilir:

Hipofiz Hormonları:
- Adrenokortikotropik hormon (ACTH)
- Tiroit stimülan hormon (TSH)
- Büyüme hormonu (GH)
- Luteinizan hormon (LH) ve folikül stimülan hormon (FSH)
- Prolaktin (PRL)
Hedef Organ Hormonları:
- Kortizol (böbrek üstü bezinden)
- Serbest T4 ve T3 (tiroit bezinden)
- Testosteron veya östrojen (gonadlardan)
- İnsülin benzeri büyüme faktörü-1 (IGF-1, büyüme hormonu aktivitesini yansıtır)
Dinamik Fonksiyon Testleri:
- Uyarı testleri, hormon rezervlerini ve yanıtlarını değerlendirmek için kullanılır. Örneğin:
  - ACTH eksikliğini test etmek için insülin tolerans testi veya ACTH uyarı testi.
  - Büyüme hormonu eksikliği için arginin veya glukagon uyarı testi.
  - Gonadotropin eksikliği için gonadotropin salınım hormonu (GnRH) testi.

3. Görüntüleme Yöntemleri

Hipofiz MR Görüntülemesi: Hipofiz bezindeki yapısal anormallikleri, tümörleri, kistleri veya inflamatuar durumları belirlemek için altın standarttır.
BT Taraması: MR’a alternatif olarak, hipofiz bölgesinin detaylı görüntülenmesi için kullanılabilir. Ancak genellikle daha az detay sunar.
Radyolojik Bulgular: Hipofiz bezinin küçülmesi, hipofiz sapında (stalk) kalınlaşma veya tümörlerin varlığı değerlendirilir.

4. Dinamik Testler ve Fonksiyonel Değerlendirme

Hipopituitarizm tanısında statik hormon ölçümleri genellikle yeterli olmayabilir. Dinamik testler, hipofiz bezinin işlevselliğini ölçmek için kullanılır:

ACTH ve Kortizol Rezerv Testi: Stres durumlarında kortizol yanıtının değerlendirilmesi.
Tiroit Fonksiyonu Testleri: Serbest T4 düzeylerinin düşük olması ve TSH’nın normal veya düşük olması hipofizer nedenli hipotiroidizmi işaret eder.
Büyüme Hormonu Eksikliği Testleri: IGF-1 seviyesi düşükse, uyarı testleri yapılır.
Cinsiyet Hormonlarının Değerlendirilmesi: Testosteron, östrojen ve gonadotropin seviyelerinin ölçülmesi; eksiklik durumunda kısırlık veya libido kaybı gibi belirtilerle ilişkilendirilir.

5. Ayırıcı Tanı ve Diğer Hastalıkların Dışlanması

Hipopituitarizm tanısını koyarken, benzer semptomlara neden olabilecek diğer durumların dışlanması önemlidir:

Kronik stres veya yetersiz beslenme.
Primer endokrin organ bozuklukları (örneğin, primer hipotiroidizm).
Psikolojik kökenli hastalıklar (örneğin, psikosomatik rahatsızlıklar).
İlaç etkileri (örneğin, kortikosteroidlerin uzun süreli kullanımı).

6. Biyopsi veya Cerrahi Değerlendirme

Eğer hipofiz bölgesinde tümör veya kitleden şüpheleniliyorsa, biyopsi yapılabilir veya cerrahi müdahale gerekebilir. Bu yöntem, hipofiz bezindeki maligniteyi doğrulamak veya dışlamak için kullanılır.

7. Takip ve Uzun Dönem İzleme

Tanı konulduktan sonra hastaların düzenli olarak takip edilmesi önemlidir:

Hormon replasman tedavisi alan hastaların hormon düzeylerinin izlenmesi.
Görüntüleme yöntemleriyle hipofiz bezinin periyodik olarak değerlendirilmesi.
Tedaviye yanıtın ve komplikasyonların kontrol edilmesi.

Hipopituitarizm tanısı, multidisipliner bir yaklaşım gerektirir. Endokrinologlar, radyologlar ve diğer uzmanlar arasında etkili bir iş birliği, hastalığın nedenlerini belirlemek ve uygun tedavi planını oluşturmak için kritik öneme sahiptir. Doğru ve zamanında tanı, hipopituitarizm hastalarının yaşam kalitesini artırmak için ilk adımdır.

Hipopituitarizm Tedavisi

Hipopituitarizmin tedavisi, eksik hormonların yerine konulması üzerine odaklanır. Tedavi, hangi hormonların eksik olduğuna ve hastanın genel sağlık durumuna göre bireysel olarak planlanır. Tedavi süreci ömür boyu devam edebilir ve hastanın yaşam kalitesini koruması için sürekli takip gerektirir. Aşağıda hipopituitarizmde kullanılan tedavi yöntemleri detaylı olarak açıklanmaktadır:

1. Hormon Replasman Tedavisi (HRT)

Hipopituitarizmde eksik hormonların yerine konması, hastalığın temel tedavi yöntemidir. Hangi hormonun eksik olduğuna bağlı olarak farklı replasman tedavileri uygulanır:

Tiroid Hormon Replasmanı: Hipotiroidizm (tiroid hormonunun eksikliği) durumunda hastalara sentetik tiroid hormonu (levotiroksin) verilir. Bu ilaç, tiroid hormonunun doğal üretimini taklit eder ve metabolizmanın düzenlenmesine yardımcı olur. Hastaların düzenli aralıklarla TSH (tiroid uyarıcı hormon) seviyeleri ölçülerek, ilaç dozu ayarlanır.
Kortizol Replasmanı (Glukokortikoid Tedavisi): Adrenokortikotropik hormon (ACTH) eksikliği, adrenal bezin yeterli miktarda kortizol üretmemesine neden olur. Bu durumda hastalara hidrokortizon, prednizon veya deksametazon gibi glukokortikoid ilaçlar verilir. Bu tedavi, vücudun stresle başa çıkmasına yardımcı olur ve kan basıncı, kan şekeri ve iltihaplanma süreçlerini düzenler. Özellikle enfeksiyon, cerrahi operasyon veya stresli dönemlerde dozun arttırılması gerekebilir.
Büyüme Hormonu Replasmanı: Büyüme hormonu (GH) eksikliği olan çocuklarda büyüme geriliği görülebilirken, yetişkinlerde kas kütlesi kaybı, enerji eksikliği ve yağlanma gibi sorunlara yol açabilir. Büyüme hormonu replasmanı, sentetik büyüme hormonu enjeksiyonlarıyla yapılır. Bu tedavi, çocuklarda büyümeyi desteklerken, yetişkinlerde metabolizmayı düzenleyerek enerji seviyelerini artırır.
Cinsel Hormon Replasmanı: Luteinizan hormon (LH) ve folikül uyarıcı hormon (FSH) eksikliği durumunda erkeklerde testosteron, kadınlarda ise östrojen ve progesteron hormonlarının replasman tedavisi yapılır. Erkekler için testosteron enjeksiyonları veya transdermal (ciltten emilen) jeller kullanılırken, kadınlar için östrojen ve progesteron içeren ilaçlar veya cilt bantları kullanılır. Bu tedaviler, cinsel işlevi ve üreme sağlığını düzenler, ayrıca kemik yoğunluğunu korumaya yardımcı olur.
Vazopressin Replasmanı (ADH): Hipopituitarizm, antidiüretik hormon (ADH) eksikliğine neden olduğunda, merkezi diyabetes insipidus gelişebilir. Bu durumda vücut sıvı dengesini düzgün bir şekilde kontrol edemez. ADH eksikliği olan hastalara sentetik bir ADH formu olan desmopressin (DDAVP) verilir. Bu ilaç, idrar miktarını azaltarak vücudun su tutmasını sağlar ve hastaların aşırı susuzluk ve sık idrara çıkma gibi semptomlarını hafifletir.

2. Cerrahi Müdahale

Hipopituitarizmin sebebi hipofiz bezinde bir tümörse, cerrahi müdahale gerekebilir. Hipofiz tümörleri genellikle minimal invaziv bir cerrahi teknik olan transsfenoidal cerrahi ile çıkarılır. Bu prosedür, burun yoluyla hipofiz bezine ulaşarak tümörün çıkarılmasını sağlar. Cerrahi müdahale, hipopituitarizmin altta yatan nedenini ortadan kaldırabilir ve hipofiz bezinin normal işlevine dönmesine yardımcı olabilir. Ancak bazı hastalarda cerrahi müdahale sonrası hormon eksiklikleri devam edebilir ve hormon replasman tedavisi gerekebilir.

3. Radyoterapi

Hipofiz tümörlerinin tedavisinde cerrahi müdahale yeterli olmadığında veya tümör tamamen çıkarılamadığında, radyoterapi bir seçenek olarak değerlendirilir. Radyoterapi, hipofiz tümör hücrelerini yok etmek için yüksek enerjili ışınların kullanıldığı bir tedavi yöntemidir. Bu tedavi, özellikle tümörün büyümesini durdurmak veya küçültmek için kullanılır. Ancak radyoterapi sonrası da hipofiz fonksiyonları etkilenebilir ve hormon eksiklikleri devam edebilir. Bu nedenle, radyoterapi uygulanan hastaların hormon seviyeleri yakından izlenmeli ve gerektiğinde replasman tedavisi uygulanmalıdır.

4. Düzenli Takip ve Kontrol

Hipopituitarizm tedavisi yaşam boyu sürecek bir tedavi olduğu için, düzenli takipler ve kontroller oldukça önemlidir. Hormon replasman tedavisinin etkinliğini izlemek ve hastanın genel sağlığını değerlendirmek için düzenli kan testleri yapılmalıdır. Hastaların hormon seviyeleri, tedaviye verdikleri yanıtlar ve semptomlar düzenli olarak izlenmeli ve ilaç dozları gerektiğinde ayarlanmalıdır.

Kan Testleri: Hipopituitarizm tedavisi alan hastaların, hormon seviyelerini düzenli olarak kontrol ettirmesi gerekir. TSH, ACTH, GH, LH, FSH gibi hormonların seviyeleri ölçülerek, replasman tedavisinin etkili olup olmadığı değerlendirilir. Hormon seviyelerindeki dalgalanmalar, tedaviye bağlı yan etkiler veya dozaj değişiklikleri gerektiren durumlar, düzenli kan testleriyle tespit edilebilir.
Görüntüleme Testleri: Hipofiz tümörü olan hastalarda, cerrahi veya radyoterapi sonrası tümörün büyümesi veya yeniden oluşup oluşmadığını izlemek için manyetik rezonans görüntüleme (MRI) kullanılabilir. Tümörün boyutunda bir artış olup olmadığını izlemek, tedavi sürecinde kritik bir rol oynar.
Semptom Takibi: Hastaların enerji seviyeleri, cinsel fonksiyonları, vücut ağırlığı ve ruh halleri gibi fiziksel ve psikolojik semptomlar düzenli olarak takip edilmelidir. Özellikle büyüme hormonu, tiroid hormonu ve cinsel hormon eksiklikleri, hastanın yaşam kalitesini önemli ölçüde etkileyebilir.

5. Yaşam Tarzı Değişiklikleri ve Destekleyici Tedaviler

Hipopituitarizm ile yaşayan hastalar, sağlıklı bir yaşam tarzı benimseyerek tedavinin etkinliğini artırabilirler. Aşağıda, hipopituitarizmin yönetiminde yardımcı olabilecek bazı yaşam tarzı değişiklikleri ve destekleyici yaklaşımlar sıralanmıştır:

Dengeli Beslenme: Hormon dengesizliği nedeniyle metabolizması etkilenen hastaların dengeli bir diyet uygulamaları önemlidir. Özellikle tiroid hormon eksikliği olan hastalar, metabolizmalarını destekleyecek bir beslenme düzeni benimsemelidirler. Vitamin ve mineral açısından zengin, dengeli bir diyet bağışıklık sistemini güçlendirebilir ve genel sağlık durumunu iyileştirebilir.
Egzersiz: Düzenli fiziksel aktivite, kas kütlesini korumak, enerji seviyelerini artırmak ve genel refahı desteklemek için önemlidir. Özellikle büyüme hormonu eksikliği olan yetişkinler, düzenli egzersiz yaparak kas kütlelerini artırabilir ve vücut yağını azaltabilirler. Ancak, egzersiz programları bireyin sağlık durumu göz önüne alınarak planlanmalıdır.
Psikolojik Destek: Hipopituitarizm, depresyon ve anksiyete gibi ruhsal sorunlara yol açabilir. Bu nedenle, hastaların psikolojik destek alması faydalı olabilir. Psikoterapi veya destek gruplarına katılım, hastaların bu zorlu süreçle başa çıkmalarına yardımcı olabilir.
Acil Durum Yönetimi: Hipopituitarizm hastalarının, özellikle adrenal yetmezlik veya hipotiroidizm gibi durumlarda acil durumlar için hazırlıklı olması gerekir. Glukokortikoid eksikliği olan hastalar, enfeksiyonlar veya travmalar sırasında kortizol seviyelerinin düşmesi riskine karşı ekstra doz almalıdırlar. Hastaların yanında acil durumda kullanılmak üzere bir tıbbi kimlik kartı veya acil ilaç seti bulundurması önerilir.

Sonuç

Hipopituitarizm, hormon eksikliklerine bağlı olarak çok çeşitli semptomlara yol açan karmaşık bir endokrin bozukluktur. Bu durumun tedavisi, eksik hormonların yerine konulması yoluyla gerçekleştirilir ve hastaların düzenli olarak takip edilmesi gerekmektedir. Hipopituitarizmin nedenleri arasında travmatik beyin yaralanmaları, tümörler, enfeksiyonlar ve otoimmün hastalıklar yer alır. Semptomlar genellikle yavaş yavaş ortaya çıktığı için, erken teşhis ve tedavi oldukça önemlidir. Hormon replasman tedavisi ile hipopituitarizm kontrol altına alınabilir ve hastalar normal bir yaşam sürdürebilirler.

Referanslar:

Hipopituitarizm: 6 Belirtisi, Nedenleri, Tanısı Ve Tedavisi
Melmed, S., Polonsky, K.S., Larsen, P.R., & Kronenberg, H.M. (2015). Williams Textbook of Endocrinology (13th Edition). Elsevier.
Jameson, J.L., & De Groot, L.J. (2016). Endocrinology: Adult and Pediatric (7th Edition). Saunders.
Fleseriu, M., Hashim, I.A., Karavitaki, N., Melmed, S. (2021). Hormone Replacement in Hypopituitarism. Pituitary Disorders, 50-75.
Kargi, A.Y., & Merriam, G.R. (2013). Diagnosis and treatment of growth hormone deficiency in adults. Nature Reviews Endocrinology, 9(6), 335-345.
Daly, A.F., Tichomirowa, M.A., Petrossians, P., & Beckers, A. (2010). Genetic causes of hypopituitarism. Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 95(3), 1190-1200.
De Bellis, A., Bizzarro, A., Bellastella, A. (2001). Antipituitary antibodies in autoimmune hypophysitis. Clinical Endocrinology, 55(3), 337-344.
Bingham, N., & Hattersley, A.T. (2004). Hypopituitarism due to head injury. British Medical Journal, 328(7451), 39-42.
Ghigo, E., Aimaretti, G., Corneli, G. (2005). Diagnosis of adult growth hormone deficiency. Growth Hormone & IGF Research, 15(1), 1-8.
Molitch, M.E. (2014). Pituitary tumors: pituitary adenomas. The Lancet, 363(9410), 2081-2091.
Colao, A., & Savastano, S. (2011). Growth hormone therapy in adults: pros and cons. Nature Reviews Endocrinology, 7(9), 508-519.
Karavitaki, N., & Wass, J.A.H. (2008). Craniopharyngiomas: a clinical perspective. Journal of Endocrinological Investigation, 31(1), 81-90.
Caturegli, P., Newschaffer, C., Olivi, A., Pomper, M.G., & Burger, P.C. (2005). Autoimmune hypophysitis. Endocrine Reviews, 26(5), 599-614.
Sheehan, H.L. (1937). Postpartum necrosis of the anterior pituitary. The Journal of Pathology and Bacteriology, 45(1), 189-214.
Lamberts, S.W.J., & de Herder, W.W. (2004). Pituitary radiotherapy in the management of pituitary adenomas. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 89(10), 4759-4766.
Molitch, M.E. (2000). Pituitary tumors and pituitary hyperplasia. Endocrinology and Metabolism Clinics of North America, 29(4), 623-641.
Maghnie, M. (2003). Central diabetes insipidus in children and young adults. The New England Journal of Medicine, 348(8), 789-800.
Koulouri, O., Gurnell, M., & Jafar-Mohammadi, B. (2011). Diagnosis of endocrine disease: Predictors of pituitary tumor progression. European Journal of Endocrinology, 164(6), 903-912.
Asa, S.L., & Ezzat, S. (2009). The pathogenesis of pituitary tumors. Annual Review of Pathology: Mechanisms of Disease, 4(1), 97-126.
Faje, A.G., & Biller, B.M.K. (2012). Clinical review: Management of pediatric and adult growth hormone deficiency. Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 97(2), 352-359.
Higham, C.E., Johannsson, G., & Shalet, S.M. (2016). Hypopituitarism. Lancet Diabetes & Endocrinology, 4(3), 177-188.
Schneider, H.J., & Sievers, C. (2011). Hypopituitarism after traumatic brain injury. Hormone Research in Paediatrics, 76(Suppl 1), 4-9.
Shimon, I., & Melmed, S. (1998). Management of pituitary tumors. Endocrinology and Metabolism Clinics of North America, 27(2), 753-772.
https://scholar.google.com/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
https://www.researchgate.net/
https://www.mayoclinic.org/
https://www.nhs.uk/
https://www.webmd.com/

Hipopituitarizm: 6 Belirtisi, Nedenleri, Tanısı Ve Tedavisi

Sağlık Bilgisi Paylaş !