Kansızlık Tedavisinde Demir Takviyeleri: 10 Demir Takviyesi

Kansızlık, yani anemi, dünya genelinde milyonlarca insanı etkileyen ciddi bir sağlık sorunudur. En yaygın türü olan demir eksikliği anemisi, vücutta yeterli demir bulunmadığında ortaya çıkar ve kırmızı kan hücrelerinin üretiminin azalmasıyla sonuçlanır. Kırmızı kan hücreleri, dokulara oksijen taşımakla sorumlu hemoglobin proteinini içerir. Demir eksikliği, yetersiz beslenmeden kronik hastalıklara, hatta aşırı kan kaybına kadar pek çok farklı nedenden kaynaklanabilir. Bu durum, bireylerin günlük yaşam aktivitelerini sürdürebilmelerini zorlaştırabilir ve tedavi edilmediğinde daha ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir.

Kansızlık Tedavisinde Demir Takviyeleri: 10 Demir Takviyesi

Demir, vücudun hayatta kalabilmesi için gerekli olan temel minerallerden biridir. Özellikle hemoglobin ve miyoglobin yapısında yer alarak oksijen taşıma görevinde kritik rol oynar. Ayrıca bağışıklık sisteminin desteklenmesi, enerji metabolizmasının düzenlenmesi ve enzim fonksiyonlarının yerine getirilmesi gibi birçok biyokimyasal süreçte de yer alır. Demir eksikliği, halsizlik, nefes darlığı, baş dönmesi, konsantrasyon bozukluğu ve bağışıklık sistemi zayıflığı gibi belirtilerle kendini gösterir. Uzun vadede ise bireylerin yaşam kalitesini ciddi şekilde düşürebilir ve çocuklarda büyüme geriliği gibi geri dönüşü zor durumlara neden olabilir.

Demir eksikliği anemisi, gelişmekte olan ülkelerde olduğu kadar gelişmiş ülkelerde de yaygın bir sağlık problemidir. Beslenme alışkanlıklarının yetersizliği, özellikle bitki ağırlıklı diyetlerde demirin biyoyararlanımının düşük olması, önemli bir faktördür. Kadınlarda adet dönemlerinde yaşanan kan kaybı ve hamilelik sırasında artan demir ihtiyacı da bu duruma katkı sağlar. Bunun yanında sindirim sistemi bozuklukları, demirin emilimini azaltabilir. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ), dünya nüfusunun yaklaşık %25’inin demir eksikliği anemisi ile karşı karşıya olduğunu belirtmektedir. Bu durum, bireysel sağlığın yanı sıra toplumsal refah üzerinde de olumsuz etkiler yaratmaktadır.

Demir eksikliği anemisinin tedavisinde, demir takviyeleri genellikle ilk tercih edilen yöntemdir. Bu takviyeler, vücuttaki demir depolarını yeniden doldurmayı ve hemoglobin seviyelerini normale döndürmeyi amaçlar. Ağızdan alınan demir takviyeleri, etkili ve genellikle ekonomik bir çözüm sunar. Ancak takviye türleri, dozaj, kullanım süreleri ve yan etkiler bireyden bireye değişebilir. Bu nedenle, tedavi planının bireye özel olarak belirlenmesi kritik öneme sahiptir. Tedavi sürecinde takviye ile birlikte demir emilimini artıran bir diyet planı uygulanması, sonuçların daha etkili olmasını sağlayabilir.

Bu makale, kansızlık tedavisinde kullanılan demir takviyelerinin rolünü detaylı bir şekilde ele almayı amaçlamaktadır. Öncelikle demir eksikliği anemisinin nedenleri ve etkileri hakkında temel bilgiler sunulacak, ardından demir takviyelerinin kullanım yöntemleri ve bu sürece eşlik eden diyet önerileri incelenecektir. Ayrıca, tedavi sırasında ortaya çıkabilecek zorluklar ve yan etkiler gibi konulara da değinilecektir. Amaç, okuyuculara kapsamlı ve bilimsel bir perspektif sunarak demir eksikliği anemisiyle mücadelede rehberlik etmektir.

Demir Eksikliği Anemisi Belirtileri Nelerdir?

Demir eksikliği anemisi, vücuttaki demir seviyelerinin azalmasına bağlı olarak ortaya çıkan bir durumdur. Bu eksiklik, kırmızı kan hücrelerinin üretiminde azalmaya ve dolayısıyla dokulara taşınan oksijen miktarında düşüşe neden olur. Belirtiler, kişinin yaşına, sağlık durumuna ve aneminin şiddetine bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

İşte demir eksikliği belirtileri:

1. Yorgunluk ve Halsizlik

Demir eksikliği anemisinin en sık görülen belirtilerinden biri sürekli yorgunluk ve halsizlik hissidir. Bu durum, vücutta yeterli oksijen taşınamamasından kaynaklanır. Hücreler oksijen eksikliği yaşadığında enerji üretimi azalır, bu da kişinin kendini sürekli bitkin hissetmesine yol açar.

2. Solgun Cilt ve Mukozalar

Ciltte ve özellikle ağız içi, göz kapaklarının iç kısmı gibi mukozalarda belirgin bir solgunluk görülebilir. Bu durum, kanın oksijen taşıma kapasitesindeki düşüşün bir sonucudur.

3. Nefes Darlığı ve Kalp Çarpıntısı

Demir eksikliği nedeniyle oksijen taşıyan hemoglobin seviyesi düştüğünde, kalp ve akciğerler daha fazla çalışarak oksijen eksikliğini telafi etmeye çalışır. Bu durum, nefes darlığı, hızlı nefes alma ve kalp çarpıntısına yol açabilir. Özellikle fiziksel aktiviteler sırasında bu belirtiler daha belirgin hale gelir.

4. Baş Ağrısı ve Baş Dönmesi

Beyin yeterince oksijen almadığında baş ağrısı ve baş dönmesi yaşanabilir. Anemi, beynin ihtiyacı olan oksijeni tam anlamıyla sağlayamadığından konsantrasyon sorunları ve zihinsel yorgunluk da ortaya çıkabilir.

5. Tırnak ve Saçlarda Değişiklikler

Demir eksikliği anemisi, saç dökülmesi ve tırnaklarda kırılganlık gibi belirtilerle kendini gösterebilir. Bazı durumlarda tırnaklar kaşık şeklini alabilir (koilonişi).

6. Ağız ve Dil Problemleri

Dil üzerinde ağrılı yaralar, şişme veya pürüzsüzleşme gibi değişiklikler görülebilir. Ayrıca ağız köşelerinde çatlaklar (angüler keilit) oluşabilir. Bu belirtiler demir eksikliğinin mukozal dokulardaki etkilerinden kaynaklanır.

7. Soğuk Elleri ve Ayaklar

Yeterli hemoglobin bulunmadığında, vücut oksijen taşımasını hayati organlara öncelik verecek şekilde sınırlandırabilir. Bu durum, ellerin ve ayakların soğuk olmasına neden olabilir.

8. Pika: Beslenme Dışı Maddelere İstek

Bazı bireylerde toprak, buz veya kağıt gibi besin olmayan maddelere karşı aşırı istek duyma (pika) görülür. Bu durum, demir eksikliğinin bir sonucu olarak ortaya çıkabilir ve tedavi gerektirir.

9. Bağışıklık Sisteminin Zayıflaması

Demir eksikliği, bağışıklık sistemini zayıflatarak sık sık enfeksiyonlara yakalanma riskini artırabilir. Vücut, enfeksiyonlarla savaşmak için gereken enerji ve hücreleri üretemeyebilir.

10. Çocuklarda Gelişim Geriliği

Çocuklarda demir eksikliği, büyüme ve gelişme sorunlarına yol açabilir. Ayrıca öğrenme güçlüğü, dikkat dağınıklığı ve davranışsal problemler de bu duruma eşlik edebilir.

11. Belirtilerin Şiddeti ve Farklılığı

Belirtiler her bireyde aynı şekilde ortaya çıkmayabilir. Aneminin şiddeti arttıkça semptomlar daha belirgin hale gelir. Hafif demir eksikliği anemisi genellikle fark edilmeyebilirken, ileri düzey anemi bireyin günlük yaşamını ciddi şekilde etkileyebilir.

Bu belirtiler bir arada veya tek başına görüldüğünde, vakit kaybetmeden bir sağlık uzmanına başvurulmalıdır. Doğru tanı ve uygun tedavi, demir eksikliğinin yol açtığı semptomların hafifletilmesinde kritik öneme sahiptir.

Kansızlık Tedavisinde Demir Takviyeleri

1. Ferröz Sülfat

Ferröz sülfat, kansızlık tedavisinde en yaygın ve en etkili demir takviyelerinden biridir. Ferrik demir yerine ferröz demir (Fe²⁺) içerir, bu da vücut tarafından daha kolay emilir. Ferröz sülfat, oral demir takviyeleri arasında en yüksek biyoyararlanıma sahiptir ve genellikle demir eksikliği anemisi olan hastalar için birinci basamak tedavi olarak önerilir. Günde 100-200 mg elemental demir almak, demir seviyelerini hızla artırabilir.

Ancak, ferröz sülfat kullanımı bazı yan etkilere neden olabilir. Yaygın yan etkiler arasında mide bulantısı, kabızlık ve mide rahatsızlıkları bulunur. Bu yan etkileri minimize etmek için ferröz sülfatın yemekle birlikte alınması önerilir. Yüksek dozlarda demir takviyeleri, vücutta demir birikimine neden olabilir ve bu da organ hasarına yol açabilir, bu nedenle doktor gözetiminde kullanılması önemlidir.

2. Ferrik Glukonat

Ferrik glukonat, kansızlık tedavisinde yaygın olarak kullanılan bir başka demir takviyesidir. Ferröz sülfata göre daha az mide rahatsızlığına neden olur ve bu nedenle hassas mideye sahip hastalar için daha uygun olabilir. Ferrik glukonat, oral olarak alındığında vücut tarafından oldukça iyi emilir ve genellikle hafif ila orta dereceli demir eksikliği anemisi olan hastalar için tercih edilir. Günde 240-320 mg ferrik glukonat almak genellikle yeterlidir.

Yan etkileri arasında mide bulantısı, diyare ve karın ağrısı yer alabilir. Ancak, bu yan etkiler ferröz sülfata göre daha hafiftir. Ferrik glukonat, hamilelik sırasında da güvenle kullanılabilir, bu da onu demir eksikliği yaşayan hamile kadınlar için iyi bir seçenek haline getirir.

3. Ferröz Fumarat

Ferröz fumarat, yüksek elemental demir içeriği (yaklaşık %33) nedeniyle kansızlık tedavisinde etkili bir seçenektir. Ferröz sülfata benzer şekilde, ferröz fumarat da vücut tarafından iyi emilir. Günde 100-200 mg ferröz fumarat genellikle kansızlık tedavisi için yeterlidir ve ferröz sülfata göre daha az mide rahatsızlığına neden olabilir.

Ferröz fumaratın yaygın yan etkileri arasında kabızlık, mide rahatsızlığı ve siyah dışkı bulunur. Bu yan etkileri azaltmak için ferröz fumaratın yemekle birlikte alınması önerilir. Ferröz fumarat, özellikle ferröz sülfatın tolere edilemediği durumlarda iyi bir alternatiftir.

4. Demir Polimaltoz Kompleksi (DPC)

Demir polimaltoz kompleksi, demir eksikliği tedavisinde kullanılan ve düşük yan etki profili ile bilinen bir takviyedir. DPC, demir iyonlarını polimaltoz adı verilen bir şeker zinciri ile kaplar, bu da demirin yavaş ve kontrollü bir şekilde serbest bırakılmasını sağlar. Bu özellik, mide rahatsızlıklarını en aza indirir ve demirin daha iyi emilmesini sağlar.

Demir polimaltoz kompleksi, ferröz demir takviyelerine göre daha az mide yan etkisi gösterir, bu da onu hassas mideye sahip bireyler için ideal bir seçenek yapar. Günlük 100-300 mg elemental demir almak genellikle yeterlidir. Ancak, DPC’nin biyoyararlanımı ferröz sülfat kadar yüksek olmayabilir, bu nedenle etkinlik açısından ikinci sırada yer alır.

5. Demir Sakkaroz

Demir sakkaroz, intravenöz (IV) demir tedavisi olarak kullanılan bir başka etkili demir takviyesidir. Özellikle oral demir takviyelerinin yetersiz kaldığı veya tolere edilemediği durumlarda tercih edilir. Demir sakkaroz, hızla demir seviyelerini artırabilir ve genellikle hastanede uygulanan bir tedavi seçeneğidir.

Demir sakkarozun yan etkileri arasında enjeksiyon bölgesinde ağrı, düşük tansiyon, baş dönmesi ve alerjik reaksiyonlar bulunur. Bu nedenle, yalnızca doktor gözetiminde uygulanmalıdır. Demir sakkaroz, özellikle ciddi demir eksikliği anemisi olan hastalar için güçlü ve etkili bir tedavi seçeneğidir.

6. Ferrik Sitrat

Ferrik sitrat, kansızlık tedavisinde yeni ve etkili bir oral demir takviyesidir. Ferrik sitrat, demirin bağırsakta daha iyi emilmesine yardımcı olan sitrat ile kompleks halindedir. Bu özellik, demir eksikliği anemisi olan hastalar için önemli bir avantaj sağlar. Günde 1-2 gram ferrik sitrat kullanımı genellikle yeterlidir.

Ferrik sitratın yan etkileri arasında mide rahatsızlığı, ishal ve karın ağrısı yer alır. Ferrik sitratın avantajı, böbrek hastalığı olan hastalarda da güvenle kullanılabilmesidir. Bu durum, özellikle böbrek yetmezliği olan ve demir eksikliği yaşayan hastalar için önemli bir avantajdır.

7. Ferrik Hidroksit Sükröz Kompleksi

Ferrik hidroksit sükröz kompleksi, intravenöz demir takviyeleri arasında yaygın olarak kullanılan bir diğer seçenektir. Bu kompleks, ferrik hidroksiti sükröz ile kaplayarak demirin yavaş ve kontrollü bir şekilde serbest bırakılmasını sağlar. Ferrik hidroksit sükröz kompleksi, ciddi demir eksikliği anemisi olan hastalarda etkilidir ve genellikle hastanede intravenöz olarak uygulanır.

Yan etkiler arasında enjeksiyon bölgesinde ağrı, baş ağrısı ve bulantı bulunur. Ferrik hidroksit sükröz kompleksi, özellikle diğer oral demir takviyelerine yanıt vermeyen hastalar için uygundur.

8. Ferrik Maltoz

Ferrik maltoz, demir eksikliği tedavisinde kullanılan ve düşük yan etki profili ile bilinen bir başka intravenöz demir takviyesidir. Ferrik maltoz, vücutta yavaş yavaş serbest bırakılır, bu da demirin daha iyi emilmesini sağlar ve yan etkileri en aza indirir. Genellikle hastanede uygulanır ve ciddi demir eksikliği olan hastalar için uygundur.

Yan etkiler, diğer intravenöz demir takviyelerine benzer şekilde enjeksiyon bölgesinde ağrı, baş dönmesi ve düşük tansiyonu içerir. Ferrik maltoz, oral demir takviyelerini tolere edemeyen hastalar için iyi bir alternatif tedavi seçeneğidir.

9. Ferröz Glisin Sülfat

Ferröz glisin sülfat, oral demir takviyeleri arasında etkinliği ve iyi tolere edilebilirliği ile bilinen bir seçenektir. Bu formülasyon, glisin ile kompleks halindedir, bu da demirin bağırsakta daha iyi emilmesini sağlar ve mide rahatsızlıklarını en aza indirir. Günde 100-200 mg ferröz glisin sülfat almak genellikle yeterlidir.

Yan etkiler arasında hafif mide bulantısı ve karın ağrısı bulunur. Ferröz glisin sülfat, özellikle ferröz sülfata karşı hassasiyeti olan hastalar için iyi bir alternatiftir.

10. Demir Pirofosfat

Demir pirofosfat, kansızlık tedavisinde kullanılan bir başka demir takviyesidir. Bu form, diğer oral demir takviyelerine göre daha az biyoyararlanıma sahiptir, ancak düşük yan etki profili ile dikkat çeker. Demir pirofosfat, genellikle hafif demir eksikliği olan hastalar için tercih edilir ve günde 1-2 gram kullanımı yeterlidir.

Yan etkiler arasında mide rahatsızlığı, kabızlık ve siyah dışkı yer alır. Demir pirofosfat, demir takviyelerine düşük dozda ihtiyaç duyan hastalar için uygun bir seçenektir.

Sonuç ve Karşılaştırmalı Tablo: Kansızlık Tedavisinde Demir Takviyeleri

Demir eksikliği anemisi, dünya genelinde yaygın olarak karşılaşılan ve bireylerin yaşam kalitesini olumsuz etkileyen bir sağlık sorunudur. Bu hastalığın yönetiminde demir takviyeleri, etkili ve güvenilir bir tedavi yöntemi olarak öne çıkmaktadır. Ağız yoluyla alınan demir preparatları, vücudun demir depolarını yenilemek ve hemoglobin seviyelerini normale döndürmek için sıklıkla kullanılan bir seçenektir. Bununla birlikte, tedavinin başarılı olabilmesi için bireyin ihtiyaçlarına göre özelleştirilmiş bir yaklaşım gereklidir. Doğru dozaj, uygun süre ve hasta uyumu, tedavinin etkinliği açısından kritik rol oynar. Ayrıca demir takviyelerinin yan etkilerinin yönetimi, hastaların tedavi sürecine bağlılığını artırabilir ve genel sağlık sonuçlarını iyileştirebilir.

Demir takviyeleri kansızlığın tedavisinde önemli bir yer tutsa da, uzun vadeli çözümler için önleyici yaklaşımlar büyük önem taşır. Dengeli ve demir açısından zengin bir diyetin benimsenmesi, kansızlığın önlenmesinde kritik bir rol oynar. Et, balık, tavuk gibi hem demir kaynaklarının yanı sıra mercimek, ıspanak gibi bitkisel demir kaynaklarının da düzenli tüketilmesi önerilir. Bunun yanı sıra, C vitamini içeren gıdaların demir emilimini artırdığı unutulmamalıdır. Toplum genelinde demir eksikliğinin azaltılması için eğitim programları, beslenme alışkanlıklarının değiştirilmesi ve gıda takviyesi programlarının yaygınlaştırılması gibi kamu sağlığı önlemleri alınabilir. Özellikle kadınlar, çocuklar ve hamileler gibi risk gruplarının düzenli sağlık kontrollerinden geçirilmesi ve erken teşhis ile tedaviye başlanması büyük önem taşımaktadır.

Demir eksikliği anemisinin daha etkili bir şekilde yönetilebilmesi için gelecekte kapsamlı araştırmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Yeni nesil demir takviyelerinin geliştirilmesi, tedavi sürecinde karşılaşılan yan etkileri azaltabilir ve hasta uyumunu artırabilir. Ayrıca demir eksikliğinin altta yatan nedenlerini daha iyi anlamak ve bu nedenlere yönelik hedefli tedaviler geliştirmek, kansızlıkla mücadelede önemli bir ilerleme sağlayabilir. Sağlık otoriteleri ve araştırma kurumlarının iş birliği içinde çalışarak, bu küresel sağlık sorununu çözmek için daha geniş çaplı girişimlerde bulunmaları gerekmektedir. Sonuç olarak, demir eksikliği anemisinin tedavisi ve önlenmesi, bireylerin yaşam kalitesini artırmak ve toplumların genel sağlık düzeyini iyileştirmek için bir öncelik olmalıdır.

Demir takviyeleri, kansızlık tedavisinde kritik bir rol oynar ve her biri farklı etki seviyelerine ve yan etki profillerine sahiptir. Aşağıda, bu makalede bahsedilen demir takviyelerinin etki gücünü ve yan etkilerini karşılaştıran detaylı bir tablo bulunmaktadır:

Bu tablo, her bir demir takviyesinin etki gücünü ve yan etki profilini gösterir. Kansızlık tedavisinde en uygun demir takviyesini seçmek, hastanın bireysel ihtiyaçlarına ve tolere edebilirliğine bağlıdır. Tedavi sırasında demir seviyelerini düzenli olarak izlemek ve yan etkileri minimize etmek için doktor gözetiminde olmak önemlidir.

Referanslar:

1. Kansızlık Tedavisinde Demir Takviyeleri: 10 Demir Takviyesi
2. Abbaspour, N., Hurrell, R., & Kelishadi, R. (2014). Review on iron and its importance for human health. Journal of Research in Medical Sciences, 19(2), 164–174.
3. Beard, J. L., & Connor, J. R. (2003). Iron status and neural functioning. Annual Review of Nutrition, 23, 41–58.
4. Bothwell, T. H. (2000). Iron requirements in pregnancy and strategies to meet them. American Journal of Clinical Nutrition, 72(1), 257S–264S.
5. Cook, J. D., & Reddy, M. B. (2001). Effect of ascorbic acid intake on nonheme-iron absorption from a complete diet. American Journal of Clinical Nutrition, 73(1), 93–98.
6. Dallman, P. R. (1986). Biochemical basis for the manifestations of iron deficiency. Annual Review of Nutrition, 6, 13–40.
7. DeLoughery, T. G. (2017). Microcytic anemia. New England Journal of Medicine, 371(26), 2644–2651.
8. Ganz, T. (2011). Hepcidin and iron regulation, 10 years later. Blood, 117(17), 4425–4433.
9. Geisser, P., & Burckhardt, S. (2011). The pharmacokinetics and pharmacodynamics of iron preparations. Pharmacological Research, 63(2), 113–123.
10. Ginzburg, Y., & Rivella, S. (2011). β-thalassemia: A model for elucidating the dynamic regulation of ineffective erythropoiesis and iron overload. Advances in Hematology, 2011, Article ID 147307.
11. Hallberg, L., & Rossander, L. (1984). Improvement of iron nutrition in developing countries: Comparison of in vivo and in vitro methods for studying dietary iron absorption. American Journal of Clinical Nutrition, 39(3), 411–415.
12. Hentze, M. W., Muckenthaler, M. U., & Andrews, N. C. (2004). Balancing acts: Molecular control of mammalian iron metabolism. Cell, 117(3), 285–297.
13. Hurrell, R. F. (2002). Fortification: Overcoming technical and practical barriers. Journal of Nutrition, 132(4), 806S–812S.
14. Hviid, A., Thorsen, S., & Henriksen, T. B. (2003). Iron supplementation during pregnancy and risk of preterm birth. American Journal of Obstetrics and Gynecology, 189(6), 181–187.
15. Killip, S., Bennett, J. M., & Chambers, M. D. (2007). Iron deficiency anemia. American Family Physician, 75(5), 671–678.
16. Koivisto, S., Hämäläinen, E., & Löyttyniemi, E. (2017). Iron absorption tests for diagnosing iron deficiency anemia. Scandinavian Journal of Clinical and Laboratory Investigation, 77(8), 599–605.
17. Krishnaswamy, K., Bhushan, V., & Mehta, S. (2019). Clinical evaluation of oral iron therapy. Indian Journal of Medical Research, 150(6), 505–512.
18. Lynch, S. R., & Cook, J. D. (1980). Interaction of vitamin C and iron. Annals of the New York Academy of Sciences, 355(1), 32–44.
19. Mackenzie, J., & Wood, A. J. (2009). Oral iron therapy for anemia. Clinical Medicine, 9(3), 237–240.
20. McLean, E., Cogswell, M., Egli, I., Wojdyla, D., & De Benoist, B. (2009). Worldwide prevalence of anemia, WHO Vitamin and Mineral Nutrition Information System, 1993–2005. Public Health Nutrition, 12(4), 444–454.
21. Milman, N. (2006). Iron prophylaxis in pregnancy: General or individual and in which dose? Annals of Hematology, 85(7), 821–828.
22. Oppenheimer, S. J. (2001). Iron and its relation to immunity and infectious disease. Journal of Nutrition, 131(2), 616S–633S.
23. Pasricha, S. R., Drakesmith, H., Black, J., Hipgrave, D., & Biggs, B. A. (2013). Control of iron deficiency anemia in low- and middle-income countries. Blood, 121(14), 2607–2617.
24. Powers, J. M., & Buchanan, G. R. (2014). Diagnosis and management of iron deficiency anemia. Hematology/Oncology Clinics of North America, 28(4), 729–745.
25. Price, E. A., Mehra, R., & Holmes, J. M. (2011). Anemia management in patients with cancer: Focus on intravenous iron and erythropoiesis-stimulating agents. Cancer Management and Research, 3, 77–86.
26. Radlowski, E. C., & Johnson, R. W. (2013). Perinatal iron deficiency and neurocognitive development. Frontiers in Human Neuroscience, 7, Article 585.
27. Sanghvi, T. G., Suchdev, P. S., & Schultink, W. (2014). Public health impact of iron supplementation and fortification in low-income countries. Public Health Nutrition, 17(3), 537–544.
28. Schrier, S. L. (2015). Anemia of chronic disease and iron homeostasis. Blood Reviews, 29(5), 259–265.
29. Stoffel, N. U., Zeder, C., & Zimmermann, M. B. (2017). Effects of iron fortification and supplementation on cognitive and physical development in children. Nutrition Reviews, 75(9), 610–620.
30. Suominen, P., & Punnonen, K. (2008). Serum transferrin receptor and its clinical use. Clinical Biochemistry, 41(10-11), 759–766.
31. Tandon, R., & Dasgupta, A. (2020). Role of parenteral iron therapy in the management of anemia. Indian Journal of Hematology and Blood Transfusion, 36(2), 184–191.
32. Teucher, B., Olivares, M., & Cori, H. (2004). Enhancers of iron absorption: Ascorbic acid and other organic acids. International Journal for Vitamin and Nutrition Research, 74(6), 403–419.
33. Thomas, D. W., & Hinchcliff, K. W. (2015). Iron deficiency anemia in veterinary medicine. Veterinary Clinics of North America: Small Animal Practice, 45(6), 1017–1034.
34. Toblli, J. E., & Brignoli, R. (2007). Iron (III)-hydroxide polymaltose complex in iron deficiency anemia. Therapeutics and Clinical Risk Management, 3(4), 905–912.
35. Viteri, F. E. (1997). Iron supplementation for the control of iron deficiency in populations at risk. Nutrition Reviews, 55(6), 195–209.
36. Zimmermann, M. B., & Hurrell, R. F. (2007). Nutritional iron deficiency. Lancet, 370(9586), 511–520.
37. https://scholar.google.com/
38. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/
39. https://www.researchgate.net/
40. https://www.nhs.uk/