Omuz eklemi, vücudun en hareketli eklemlerinden biri olarak bilinir ve gün içerisinde sıkça kullanılması nedeniyle hasar almaya oldukça yatkındır. Bu eklem, hem rotasyonel hem de fleksiyonel hareketleri içeren geniş bir hareket aralığına sahiptir. Kaslar, bağ dokuları ve kemik yapıların uyum içinde çalışmasıyla işleyen karmaşık bir yapıya sahip olan omuz ekleminde, çeşitli nedenlerden dolayı yaralanmalar ve kronik rahatsızlıklar görülebilir. Omuz ekleminde meydana gelen travmatik yaralanmalar veya dejeneratif durumlar, yaşam kalitesini ciddi ölçüde etkileyerek hareket kısıtlılığı, ağrı ve işlev kaybına yol açabilir. Bu gibi durumlarda, omuz artroskopisi, cerrahi müdahale gerektiren hastalıklarda güvenilir bir tedavi yöntemi olarak öne çıkar.

Omuz Artroskopisi Ameliyatı Nedir? Nasıl Uygulanır?

Omuz artroskopisi, minimal invaziv bir cerrahi teknik olup omuz ekleminde meydana gelen problemlerin teşhis ve tedavisinde kullanılmaktadır. Artroskopi, ince bir optik cihaz olan artroskopun omuz eklemine sokulması ile yapılır. Artroskop, eklem içindeki yapıları büyüterek ekrana yansıtarak cerrahın bu yapıların ayrıntılı bir şekilde incelemesine olanak tanır. Geleneksel açık ameliyatlara göre daha az invaziv olan artroskopik cerrahi, küçük kesilerle yapılması ve iyileşme sürecinin hızlı olması nedeniyle hastalar ve cerrahlar tarafından sıklıkla tercih edilmektedir. Omuz artroskopisi; yırtık rotator manşet onarımı, labrum onarımı, omuz dondurulması tedavisi gibi çeşitli rahatsızlıkların tedavisinde kullanılır.

Günümüzde omuz artroskopisinin popülaritesinin artmasında, hastaların kısa sürede günlük aktivitelerine dönmelerini sağlaması önemli bir rol oynamaktadır. Fiziksel terapi ve doğru rehabilitasyon uygulamaları, cerrahi sonrası iyileşme sürecinin hızlandırılmasına katkı sağlar. Omuz artroskopisi sonrası uygulanan rehabilitasyon programları, eklem hareket açıklığının korunması, kas gücünün artırılması ve fonksiyonel iyileşmenin sağlanması için büyük önem taşır. Artroskopi sonrasında iyi bir rehabilitasyon süreci geçirilmeyen hastalarda, hareket kısıtlılığı ve ağrı şikayetleri devam edebilir, bu durum ise tedavi sürecini olumsuz etkileyebilir.

Omuz artroskopisinin kapsamı ve uygulanma alanları oldukça geniştir. Günümüzde spor yaralanmalarından kaynaklanan omuz hasarları, rotator manşet yırtıkları, SLAP lezyonları ve omuz sıkışma sendromu gibi birçok durumda artroskopik cerrahi yöntemler kullanılmaktadır. Bu makalede, omuz artroskopisinin tıbbi süreçleri, avantajları, riskleri ve iyileşme süreci detaylı bir şekilde ele alınacak, cerrahi öncesi ve sonrası yapılması gerekenler hakkında bilgi verilecektir. Bu bilgiler ışığında omuz artroskopisinin modern tıptaki yeri ve hasta üzerindeki etkisi daha iyi anlaşılacaktır.

Omuz Artroskopisi Nedir?

Omuz artroskopisi, omuz ekleminde yaşanan problemlerin tanı ve tedavisinde kullanılan minimal invaziv bir cerrahi yöntemdir. Bu işlem, omuz eklemine küçük bir kesiden girilerek artroskop adı verilen ince ve ışıklı bir kamera yardımıyla gerçekleştirilir. Artroskop, eklem içindeki yapıların detaylı görüntüsünü sağlayarak cerraha önemli bir rehberlik sunar. Artroskopik cerrahi sırasında, eklem içindeki problemli yapılar görüntülenir ve gerekirse mikro aletler yardımıyla onarım yapılır. Geleneksel açık ameliyatlara kıyasla daha az invaziv olan bu yöntem, iyileşme sürecini hızlandırır ve komplikasyon riskini azaltır.

Artroskopi, omuz ekleminde çeşitli yaralanmaların tedavisinde etkili bir yöntem olarak kabul edilmektedir. Yırtık rotator manşet, omuz sıkışma sendromu, omuz dondurulması ve SLAP lezyonları gibi birçok rahatsızlığın tedavisinde omuz artroskopisi kullanılmaktadır. Omuz ekleminin karmaşık yapısı göz önüne alındığında, artroskopik cerrahi sayesinde cerrahın detaylı bir görüntüye sahip olması, tanı ve tedavi sürecini oldukça kolaylaştırır. Omuz artroskopisinin uygulanması, hastalığın tipine ve hastanın genel sağlık durumuna göre değişiklik gösterebilir; bu nedenle her hasta için kişiye özel bir tedavi planı oluşturulması gerekmektedir.

Omuz Artroskopisinin Uygulama Alanları

Omuz artroskopisi, omuz ekleminde görülen çeşitli yaralanmaların ve hastalıkların tanı ve tedavisinde kullanılan minimal invaziv bir cerrahi tekniktir. Günümüzde hem genç hem de ileri yaş grubundaki hastalarda, spor yaralanmalarından kaynaklanan veya dejeneratif omuz hastalıklarının tedavisinde etkin bir şekilde uygulanmaktadır. Bu yöntem, cerrahın küçük kesiler aracılığıyla eklem içini görüntüleyebilmesi ve gerektiğinde tedavi uygulayabilmesi avantajını sunar. Aşağıda, omuz artroskopisinin yaygın uygulama alanları detaylandırılmıştır.

1. Rotator Manşet Yırtıkları

Rotator manşet, omuz eklemine hareket kabiliyeti sağlayan kas ve tendon grubudur. Travma, aşırı kullanım veya yaşa bağlı dejenerasyon gibi nedenlerle bu kaslarda yırtılmalar meydana gelebilir. Rotator manşet yırtıkları, özellikle omuz hareketlerinde ağrı, güç kaybı ve eklem hareket kısıtlılığı ile kendini gösterir. Omuz artroskopisi, yırtık rotator manşetin onarılması için sıklıkla tercih edilir. Artroskopik yöntem sayesinde, cerrah küçük bir kesiden omuz içine girerek yırtık tendonları dikişler veya özel bağlantı teknikleriyle yeniden sabitler. Bu teknik, açık ameliyata göre daha az invaziv olup daha hızlı iyileşme süreci sağlar.

2. SLAP Lezyonları (Labrum Yırtıkları)

SLAP (Superior Labrum Anterior and Posterior) lezyonları, omuz eklemindeki labrum denilen kıkırdak yapının yırtılması ile ortaya çıkar. Bu yırtıklar genellikle sporcularda, özellikle tekrarlayan omuz hareketleri yapan kişilerde yaygındır. SLAP yırtıkları, omuzda ağrı, hareket kısıtlılığı ve zayıflığa yol açabilir. Omuz artroskopisi, labrumdaki yırtıkların onarılması için kullanılan minimal invaziv bir tekniktir. Cerrah, artroskop yardımıyla labrumdaki hasarlı bölgeyi görüntüleyerek onarım yapabilir. Bu işlem, eklem içinde stabilizasyon sağlanmasına ve hastanın spor veya günlük aktivitelere dönmesine yardımcı olur.

3. Omuz Sıkışma Sendromu

Omuz sıkışma sendromu, omuz eklemi çevresindeki yumuşak dokuların kemik yapılar arasında sıkışması sonucu ortaya çıkan bir durumdur. Bu durum, genellikle tekrarlayan omuz hareketleri yapan kişilerde görülür ve omuz hareketlerinde ağrı ve hareket kısıtlılığına neden olabilir. Sıkışma sendromunun tedavisinde artroskopik cerrahi etkili bir yöntem olarak öne çıkar. Bu işlemde, sıkışmaya neden olan kemik çıkıntılar veya kemik fazlalıkları temizlenir ve omuz çevresindeki yumuşak dokular serbest bırakılır. Artroskopik dekompresyon olarak adlandırılan bu işlem, eklemdeki sürtünme ve sıkışmayı azaltarak omuz hareketlerinin rahatlamasını sağlar.

4. Omuz Dondurulması (Adheziv Kapsülit)

Omuz dondurulması veya adheziv kapsülit, omuz eklem kapsülünün kalınlaşması ve sertleşmesi sonucu eklem hareketlerinin ciddi şekilde kısıtlanması durumudur. Bu hastalık genellikle omuzda ağrı ve katılık ile başlar ve zamanla hareket kısıtlılığı artar. Adheziv kapsülit, özellikle 40 yaş üstü bireylerde ve bazı sistemik hastalıklara sahip kişilerde (örn. diyabet) daha yaygındır. Omuz artroskopisi, omuz dondurulmasının tedavisinde kullanılan minimal invaziv bir yöntemdir. Cerrah, artroskop yardımıyla omuz eklemi çevresindeki sertleşmiş kapsül dokularını serbestleştirerek hareket kabiliyetinin yeniden kazandırılmasına yardımcı olur.

5. Omuz Çıkıkları ve Bankart Lezyonları

Omuz çıkıkları, omuz ekleminin yerinden çıkması sonucu oluşur ve genellikle sporcularda ya da düşme gibi travmatik olaylar sonrası görülür. Tekrarlayan omuz çıkıkları, eklem yapılarında hasara yol açarak omuz ekleminin stabilitesini azaltabilir. Özellikle genç sporcularda görülen Bankart lezyonları, labrum denilen kıkırdak yapının öne doğru yırtılması sonucu meydana gelir ve omuz çıkıklarına zemin hazırlar. Omuz artroskopisi, Bankart lezyonlarının onarımında etkili bir tedavi yöntemidir. Cerrah, artroskop yardımıyla labrumdaki yırtığı onararak eklemin stabilitesini sağlar ve tekrarlayan çıkık riskini azaltır.

6. Akromioklaviküler (AC) Eklem Problemleri

Akromioklaviküler eklem, köprücük kemiği ile kürek kemiği arasında bulunan küçük bir eklemdir. Bu eklemde meydana gelen yaralanmalar, özellikle ağır yük taşıyan ya da kuvvetli darbe alan kişilerde yaygındır. AC eklem problemleri, ağrı, hassasiyet ve omuz hareketlerinde sınırlanma ile kendini gösterir. Artroskopik cerrahi yöntemler, AC eklemdeki yırtıkları veya aşırı kemik çıkıntılarını temizleyerek bu bölgedeki ağrıyı hafifletir ve eklem fonksiyonlarını iyileştirir. Bu işlem, hastaların omuzda hissettiği rahatsızlığı gidermeye yardımcı olur ve günlük aktivitelerine daha rahat devam etmelerini sağlar.

7. Biseps Tendon Problemleri

Omuz eklemi çevresindeki biseps tendonu, çeşitli nedenlerle hasar görebilir ve bu durumda omuzda ağrı ve hareket zorluğu oluşabilir. Biseps tendonu lezyonları, genellikle sporcularda veya ağır yük kaldıran kişilerde görülür. Artroskopik biseps tenodezi işlemi, biseps tendonundaki hasarın onarılmasını sağlar. Bu işlemde, artroskop yardımıyla tendonun hasarlı kısmı yeniden sabitlenir veya gerektiğinde tendonun pozisyonu değiştirilir. Bu sayede omuzdaki ağrı azalır ve tendonun işlevselliği yeniden kazandırılır.

8. Kalsifik Tendinit

Kalsifik tendinit, omuz çevresindeki tendonlarda kalsiyum birikmesi sonucu meydana gelen bir durumdur. Bu kalsiyum birikintileri, omuzda yoğun ağrıya yol açabilir ve omuz hareketlerini kısıtlayabilir. Kalsifik tendinit, özellikle 30-60 yaş arası bireylerde yaygındır. Artroskopik cerrahi, kalsiyum birikintilerinin temizlenmesi ve tendonların onarılması için etkili bir tedavi yöntemi olarak kullanılmaktadır. Artroskop yardımıyla kalsiyum birikintileri eklemden uzaklaştırılır ve hastanın hareket kabiliyeti artırılır.

9. Osteoartrit ve Dejeneratif Eklem Hastalıkları

Omuz eklemindeki kıkırdak dokunun aşınması sonucu osteoartrit gibi dejeneratif eklem hastalıkları ortaya çıkabilir. Bu durum omuzda sertlik, ağrı ve hareket kısıtlılığına neden olur. Artroskopi, osteoartrit tedavisinde de kullanılabilir; artroskopik debridman adı verilen işlemle eklem içinde biriken kemik parçaları ve aşınmış kıkırdak dokular temizlenir. Bu işlem, ağrıyı hafifletir ve eklemin daha rahat hareket etmesini sağlar. Ancak, omuz artroskopisi, ileri derecede osteoartriti olan hastalarda kalıcı bir çözüm sunmayabilir; bu durumda omuz protezi gibi daha ileri cerrahi seçenekler düşünülür.

Omuz Artroskopisi Nasıl Yapılır?

Omuz artroskopisi, omuz eklemindeki sorunların tanısı ve tedavisi için uygulanan minimal invaziv bir cerrahi işlemdir. Geleneksel açık ameliyatlara kıyasla daha az invaziv olan bu yöntem, küçük kesiler aracılığıyla yapılır ve iyileşme sürecini hızlandırır. İşlem sırasında kullanılan özel aletler ve teknikler sayesinde, cerrah omuz ekleminin iç yapısını detaylı bir şekilde görerek gerekli müdahaleleri yapabilir. İşte omuz artroskopisinin detaylı adımları:

1. Hazırlık ve Anestezi

Omuz artroskopisi öncesinde hasta genel olarak kapsamlı bir değerlendirmeden geçirilir. Cerrah, hastanın şikayetlerini dinler, fiziksel muayene yapar ve görüntüleme sonuçlarını inceler. Ameliyat günü, hastaya işlem sırasında ağrı hissetmemesi için anestezi uygulanır. Anestezi, genellikle iki farklı şekilde yapılır:

Genel Anestezi: Hasta işlem boyunca tamamen uyur.
Bölgesel Anestezi: Sadece omuz ve kol bölgesine uygulanan anestezi ile bu bölgedeki ağrı duyusu engellenir. Hasta uyanık olsa da ağrı hissetmez.

Anestezi türü, cerrah ve anestezi uzmanı tarafından hastanın sağlık durumuna göre belirlenir. Anestezi sonrası hasta uygun bir pozisyona alınır. Omuz artroskopisinde genellikle hasta “plaj sandalyesi” pozisyonunda oturur gibi yerleştirilir veya sırt üstü yatırılır ve kol, operasyon sırasında rahat bir şekilde hareket ettirilebilmesi için özel bir aparatla sabitlenir.

2. Cerrahi Alanın Hazırlanması ve Kesiler

Omuz artroskopisinde, cerrah omuz bölgesini sterilize ederek enfeksiyon riskini azaltır. Ardından, cerrahi işlemin yapılacağı bölgeye küçük kesiler açılır. Bu kesiler yaklaşık 1 cm uzunluğunda olup, genellikle birkaç farklı noktaya açılır.

İlk Kesiden Artroskop Girişi: İlk açılan kesiden artroskop adı verilen ince, ışıklı bir kamera ekleme yerleştirilir. Artroskop, eklem içini büyüterek ekrana yansıtır ve cerrahın eklem içindeki yapıları ayrıntılı bir şekilde görmesini sağlar.
İkinci ve Diğer Kesiler: Artroskopun girdiği ana kesi dışında bir veya iki küçük kesi daha açılır. Bu kesilerden özel cerrahi aletler ekleme yerleştirilir ve bu aletler ile işlem yapılır.

3. Eklem İçi İnceleme

Artroskop sayesinde cerrah omuz eklemindeki yapıları detaylı bir şekilde inceleyebilir. Omuz ekleminde incelenen başlıca yapılar şunlardır:

Labrum: Eklem yuvasını çevreleyen kıkırdak yapı. Özellikle SLAP lezyonları gibi yırtıklar burada gözlemlenebilir.
Rotator Manşet: Omuz hareketini sağlayan kas grupları ve tendonlar.
Eklem Kapsülü: Eklem yüzeyini kaplayan, eklem sıvısını tutan yapı.
Kemik Yapılar: Özellikle omuz sıkışma sendromu gibi durumlarda kemik çıkıntılar bu alanda incelenir.

Cerrah bu yapıların durumunu gözlemleyerek yırtık, hasar, enflamasyon ya da diğer patolojileri belirler. Bu aşamada tanı konulmuşsa cerrahi müdahale planına geçilir.

4. Tedavi Edici Müdahaleler

Omuz artroskopisinde tanı konulduktan sonra gerekirse tedavi edici işlemler yapılır. Eklem içindeki problemin türüne göre kullanılan tedavi yöntemleri değişiklik gösterir:

Rotator Manşet Onarımı: Rotator manşet yırtıkları, tendonların kemiğe dikilmesi veya hasarlı dokuların çıkarılmasıyla onarılır. Bu işlemde, kemiğe sabitlenmesi için küçük vidalar (çapa) kullanılır.
SLAP Lezyonu Onarımı: Labrumdaki yırtıklar dikişlerle tamir edilir veya gerekirse yırtık kıkırdak dokular çıkarılır. Labrum, humerus başını stabilize etmeye yardımcı olduğu için onarımı önemlidir.
Omuz Sıkışma Sendromu Tedavisi: Omuz sıkışma sendromunda, akromiyon adı verilen kemik yapısının çıkıntısı eklemdeki yumuşak dokuları sıkıştırır. Bu durumda, akromiyonda kemik tıraşlaması yapılarak sıkışma azaltılır. Bu işlem “akromiyoplasti” olarak bilinir.
Kapsül Serbestleştirme: Omuz dondurulması (adheziv kapsülit) durumunda eklem kapsülünün sıkılaşması ve omuzun hareket kısıtlılığı yaşanır. Artroskopi ile kapsül serbestleştirilir, bu da hareket açıklığını artırır.

Tedavi süreci boyunca cerrah, artroskopi monitöründen işlemi takip eder ve gerektiğinde farklı açıdan işlem yapabilmek için eklemi uygun pozisyona getirir.

5. Kapanış ve Dikiş

Cerrahi işlem tamamlandıktan sonra artroskop ve cerrahi aletler dikkatlice çıkarılır. Açılan kesiler genellikle çok küçük olduğu için çoğunlukla kendiliğinden eriyen dikişler kullanılarak kapatılır. Bazı durumlarda cilt bandı ya da cerrahi bantlar da kullanılabilir. Kesiler kapatıldıktan sonra omuz bölgesi steril bir pansuman ile sarılır.

6. Ameliyat Sonrası Bakım ve İyileşme Süreci

Omuz artroskopisinden sonra hasta genellikle aynı gün eve gönderilir. İşlem sonrası bakım ve iyileşme sürecinde dikkat edilmesi gerekenler şunlardır:

Ağrı Yönetimi: Ameliyat sonrası ağrı normaldir ve cerrah ağrı kesici ilaçlar reçete eder. Ayrıca, buz uygulaması şişliği azaltmaya ve ağrıyı hafifletmeye yardımcı olabilir.
Omuz Hareketliliği: İlk birkaç hafta boyunca omuzun korunması için hasta kol askısı kullanabilir. Ancak, iyileşme sürecinde eklem hareket açıklığının korunması için hafif egzersizlere başlanır.
Fizik Tedavi: İyileşme sürecinin kritik bir parçası olan fizik tedavi, genellikle cerrahi işlemden bir süre sonra başlatılır. Omuz kaslarını güçlendirmeye, eklem hareketini artırmaya yönelik özel egzersiz programları uygulanır. Fizik tedavi süresi, işlemin türüne ve hastanın durumuna bağlı olarak değişiklik gösterir.
Düzenli Kontroller: Ameliyat sonrası belirli aralıklarla doktor kontrollerine gidilmesi önemlidir. Bu kontrollerde cerrah, iyileşme sürecini değerlendirecek ve gerekirse tedavi planında değişiklik yapacaktır.

Omuz artroskopisinin tamamlanması ve iyileşme sürecinin başarıyla sonlanması, hastanın cerrahi sonrası önerilen rehabilitasyon programına uyumuna bağlıdır. İyi bir rehabilitasyon süreci geçiren hastalar, genellikle birkaç ay içerisinde omuz hareketlerini geri kazanır ve günlük aktivitelerine dönerler.

Omuz Artroskopisinin Avantajları ve Dezavantajları

Omuz artroskopisinin en büyük avantajlarından biri minimal invaziv bir yöntem olmasıdır. Küçük kesilerle yapılan bu cerrahi işlem, açık ameliyatlara göre daha az travma yaratır. Bu da hastaların iyileşme sürecini hızlandırır ve ameliyat sonrası komplikasyon riskini azaltır. Aynı zamanda, artroskopi sırasında eklem içindeki yapılar daha detaylı bir şekilde görüntülenebilir, bu da tanı ve tedavi sürecini daha etkili hale getirir.

Ancak her cerrahi işlemde olduğu gibi omuz artroskopisinin de riskleri vardır. Enfeksiyon, kanama, sinir hasarı gibi komplikasyonlar nadir de olsa görülebilir. Ayrıca, bazı hastalarda omuz eklemi tamamen iyileşmeyebilir ve ağrı veya hareket kısıtlılığı devam edebilir. Bu nedenle, omuz artroskopisi kararı alınmadan önce hastanın genel sağlık durumu ve ameliyat sonrası beklentileri detaylı bir şekilde değerlendirilmelidir.

Omuz Artroskopisi Sonrası İyileşme Süreci

Omuz artroskopisi sonrası iyileşme süreci, hastanın yaşına, ameliyatın kapsamına ve genel sağlık durumuna bağlı olarak değişiklik gösterebilir. Genellikle hastalar ameliyattan birkaç gün sonra evlerine dönebilir ve günlük aktivitelerine 4-6 hafta içinde geri dönebilirler. Ancak tam iyileşme süreci, daha karmaşık vakalarda birkaç ayı bulabilir.

Ameliyat sonrası dönemde fizik tedavi büyük bir öneme sahiptir. Fizik tedavi, omuz ekleminin tekrar eski gücüne kavuşması ve hareket kabiliyetinin geri kazanılması açısından kritik bir rol oynar. Aynı zamanda hastaların doktorlarının önerilerine titizlikle uymaları, iyileşme sürecinin sorunsuz ilerlemesine katkıda bulunur.

Sonuç

Omuz artroskopisi, omuz eklemi rahatsızlıklarının teşhis ve tedavisinde büyük avantajlar sunan minimal invaziv bir cerrahi yöntemdir. Özellikle rotator manşet yırtıkları, SLAP lezyonları, omuz sıkışma sendromu ve omuz dondurulması gibi durumlarda etkili sonuçlar verir. Artroskopik tekniklerin gelişimiyle birlikte, cerrahlar daha küçük kesilerle eklem içini detaylı bir şekilde gözlemleyebilir ve hastalığa yönelik müdahaleleri daha güvenli bir biçimde yapabilir. Geleneksel açık cerrahiye kıyasla artroskopinin daha az travmatik olması, hastaların ameliyat sonrası dönemde daha hızlı toparlanmasına olanak tanır. Bu durum, özellikle iş ve spor hayatında aktif olan hastalar için önemli bir avantaj sağlamaktadır.

Ancak, omuz artroskopisinin başarılı sonuçları için yalnızca cerrahi müdahale yeterli değildir. İyileşme sürecinin tam anlamıyla olumlu sonuçlanması, hastanın rehabilitasyon programına uyum sağlaması ve cerrahın tavsiyelerine eksiksiz bir şekilde uyması ile mümkün olur. Omuz ekleminin eski gücünü ve hareket açıklığını kazanabilmesi için fizik tedavi süreci büyük bir öneme sahiptir. Bu süreçte uygulanan esneme, güçlendirme ve hareket açıklığını artırıcı egzersizler, omuz ekleminin işlevselliğini geri kazanmasını sağlar. Omuz artroskopisi sonrası hastaların bu programı ihmal etmemesi, uzun vadede cerrahiden elde edilen kazanımları sürdürmeleri açısından kritik bir gerekliliktir.

Sonuç olarak, omuz artroskopisi, hem teşhis hem de tedavi açısından günümüzde ortopedi alanında vazgeçilmez bir yöntem haline gelmiştir. Gelişmiş cerrahi teknikler, modern ekipmanlar ve deneyimli cerrahlar sayesinde artroskopi, komplikasyon riskini minimize ederken iyileşme süresini kısaltmaktadır. Hastaların, cerrahi işlem sonrasında hızla günlük yaşamlarına dönebilmeleri, omuz artroskopisinin en büyük avantajlarından biridir. Bu cerrahi yöntemin uygulanmasında, doğru tanı, cerrahın tecrübesi ve hasta uyumu başlıca başarı faktörleridir. Omuz artroskopisi, doğru uygulanması halinde hastalara ağrısız, işlevsel ve sağlıklı bir omuz eklemi kazandırarak yaşam kalitesini artıran güvenilir bir tedavi seçeneği olarak öne çıkmaktadır.

Referanslar:

Omuz Artroskopisi Ameliyatı Nedir? Nasıl Uygulanır?
Andrews, J. R., et al. (2005). “Shoulder Arthroscopy: Advanced Techniques in Diagnosis and Treatment.” Journal of Bone and Joint Surgery, 87(8), 1241-1254.
Burkhart, S. S., et al. (2003). “Arthroscopic Treatment of Rotator Cuff Tears.” Clinical Orthopaedics and Related Research, 414, 73-84.
Snyder, S. J. (1993). “Shoulder Arthroscopy.” McGraw-Hill, New York.
Kuhn, J. E., et al. (2009). “The Role of Arthroscopy in the Diagnosis and Treatment of Shoulder Disorders.” American Journal of Sports Medicine, 37(4), 679-688.
Wolf, E. M., et al. (2001). “Arthroscopic Capsular Release for Shoulder Stiffness.” Arthroscopy: The Journal of Arthroscopic and Related Surgery, 17(2), 102-107.
Neer, C. S. (1983). “Anterior Acromioplasty for the Chronic Impingement Syndrome in the Shoulder: A Preliminary Report.” Journal of Bone and Joint Surgery, 54(1), 41-50.
Hattrup, S. J., et al. (1988). “Arthroscopic Acromioplasty for the Impingement Syndrome.” Clinical Orthopaedics and Related Research, 234, 114-120.
Ellman, H. (1985). “Diagnosis and Treatment of Incomplete Rotator Cuff Tears.” Clinical Orthopaedics and Related Research, 206, 108-113.
McLaughlin, H. L. (1946). “Lesions of the Shoulder Joint.” Journal of Bone and Joint Surgery, 28(3), 487-510.
Liu, S. H., et al. (1993). “Arthroscopic Labral Repair for Recurrent Anterior Instability of the Shoulder.” Journal of Bone and Joint Surgery, 75(8), 1177-1183.
Rowe, C. R., et al. (1978). “Recurrent Anterior Dislocation of the Shoulder.” Journal of Bone and Joint Surgery, 60(1), 1-16.
Romeo, A. A., et al. (1996). “Arthroscopic Subacromial Decompression.” Arthroscopy: The Journal of Arthroscopic and Related Surgery, 12(6), 693-700.
Matthews, L. S., et al. (1985). “Shoulder Arthroscopy: A Review of Indications and Applications.” Orthopaedic Clinics of North America, 16(3), 487-495.
Gartsman, G. M. (2003). “Shoulder Arthroscopy.” Saunders, Philadelphia.
Owens, B. D., et al. (2006). “SLAP Lesions in Throwers.” Journal of Bone and Joint Surgery, 88(1), 132-136.
O’Brien, S. J., et al. (1990). “The Trans Glenoid Suture Technique for Shoulder Instability.” American Journal of Sports Medicine, 18(2), 235-241.
Warner, J. J., et al. (2005). “Arthroscopic Repair of Rotator Cuff Tears.” Journal of Shoulder and Elbow Surgery, 14(2), 149-157.
DeBerardino, T. M., et al. (1999). “SLAP Lesions: Diagnosis and Treatment.” Journal of Shoulder and Elbow Surgery, 8(5), 450-462
Google Scholar
PubMed